Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. J. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2017 r., sygn. akt III SAB/Kr 1/17 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na zarządzenie z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie ze skargi J. J. na bezczynność Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zarządzeniem z dnia 9 sierpnia 2017 r., na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej: "P.p.s.a."), pozostawił bez rozpoznania pismo J. J. z dnia 23 czerwca 2017 r. uznając, że skarżący, pomimo stosownego wezwania, nie sprecyzował w wyznaczonym terminie charakteru tego pisma.
Na powyższe zarządzenie J. J. wniósł zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 29 września 2017 r. Przewodniczący Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wezwał J. J. do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na zarządzenie z dnia 9 sierpnia 2017 r. w kwocie 100 zł - w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia. W podstawie prawnej zarządzenia wskazano art. 220 § 1 i 3 oraz § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
Na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2017 r. skarżący wniósł zażalenie, z którego wynika, że nie zgadza się z wystosowanym do niego wezwaniem do uiszczenia wpisu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 199 P.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zasada ta została skonkretyzowana w art. 230 § 1 i § 2 P.p.s.a. stanowiącym, że od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji (pismami tymi są skarga, sprzeciw od decyzji skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie) pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia szczegółowo wymienione w art. 194 § 1 P.p.s.a., a także na zarządzenia przewodniczącego jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia (art. 198 P.p.s.a.). Ustawodawca w art. 230 § 2 nie rozróżnił zażaleń na postanowienia sądu i na zarządzenia przewodniczącego, zatem należy interpretować, że co do zasady zażalenie podlega wpisowi w obydwu tych przypadkach. Wyjątek od tej zasady wprowadzono w art. 220 § 4 P.p.s.a., gdyż zwolniono od wpisu sądowego zażalenia wniesione na zarządzenie przewodniczącego o pozostawieniu pisma bez rozpoznania wydane na podstawie art. 220 § 1 P.p.s.a. oraz zażalenie na postanowienie sądu o odrzuceniu skargi kasacyjnej, zażalenia oraz skargi o wznowienie postępowania wydane na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a. Ratio legis tego przepisu sprowadza się do zwolnienia strony od konieczności uiszczenia wpisu sądowego od środka odwoławczego w sytuacji, gdy jej wcześniejsze pismo procesowe powodujące konieczność uiszczenia opłaty sądowej (wpisu lub opłaty kancelaryjnej) zostało odrzucone lub pozostawione bez rozpoznania z powodu nieuiszczenia należnej opłaty. W przedmiotowej sprawie pismo J. J. z dnia 23 czerwca 2017 r. zostało pozostawione bez rozpoznania zarządzeniem przewodniczącego wydanym na podstawie art. 49 § 2 P.p.s.a., gdyż skarżący nie uzupełnił w wyznaczonym terminie braków formalnych złożonego pisma poprzez precyzyjne określenie czego dotyczy jego żądanie. W tej zatem sprawie nie ma zastosowania wyjątek określony w art. 220 § 4 P.p.s.a., bowiem pozostawienie pisma bez rozpoznania nie dotyczyło kosztów sądowych - nie dotyczyło sytuacji, o której mowa w art. 220 § 1 P.p.s.a.
Zażalenie na zarządzenie z dnia 9 sierpnia 2017 r. o pozostawieniu pisma bez rozpoznania, wydane w trybie art. 49 § 2 P.p.s.a., podlegało więc wpisowi sądowemu zgodnie z ogólną zasadą określoną w art. 230 § 1 i § 2 P.p.s.a. Przewodniczący Wydziału w rozpatrywanej sprawie właściwie zastosował powyższe przepisy i poprawnie określił wysokość wpisu sądowego od zażalenia.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 oraz art. 198 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.