Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. akt III SAB/Gd 26/15 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M.T. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji dotyczącej świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę kasacyjną M.T. od wyroku tego Sądu z dnia 8 października 2015 r. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż odpis tego wyroku wraz z uzasadnieniem doręczony został skarżącej w dniu 3 listopada 2015 r. Następnie, postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015 r. ustanowiono dla skarżącej pełnomocnika z urzędu, który - w dniu 13 stycznia 2016 r. - złożył skargę kasacyjną od powyższego wyroku. Odrzucając wniesiony środek zaskarżenia Sąd podkreślił, iż w niniejszej sprawie nie może znaleźć zastosowania art. 173 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.", bowiem zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658) § 3 dodany w art. 177 może mieć zastosowanie wyłącznie do spraw wszczętych po dniu 15 sierpnia 2015 r. Rozpatrywana sprawa została zaś zainicjowana przez skarżącą w dniu 3 czerwca 2015 r., zatem termin na wniesienie skargi kasacyjnej od wydanego wyroku należało liczyć od dnia doręczenia skarżącej odpisu wydanego wyroku wraz z uzasadnieniem, zgodnie z art. 177 § 1 P.p.s.a. Wobec faktu, iż skarga kasacyjna z dnia 13 stycznia 2016 r. została wniesiona po upływie ustawowego terminu, w ocenie Sądu I instancji podlegała ona odrzuceniu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła M.T., reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu, zarzucając Sądowi I instancji naruszenie:
1. art. 177 § 3 P.p.s.a. przez niewłaściwe jego niezastosowanie do niniejszego postępowania kasacyjnego wszczętego pismem skarżącej z dnia 13 listopada 2015 r., podczas gdy przepis ten wszedł w życie w dniu 15 sierpnia 2015 r. a więc powinien mieć zastosowanie do niniejszego postępowania kasacyjnego;
2. art. 178 w zw. z art. 177 § 1 P.p.s.a. przez niewłaściwą ich wykładnię, polegającą na uznaniu, że termin do złożenia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika skarżącej wyznaczonego w ramach prawa pomocy biegł od daty doręczenia skarżącej wyroku wraz z uzasadnieniem i w konsekwencji odrzuceniu skargi kasacyjnej jako złożonej po upływie terminu do jej wniesienia, podczas gdy termin do wniesienia skargi kasacyjnej dla pełnomocnika skarżącej winien biec najwcześniej od dnia, kiedy pełnomocnik miał możliwość zapoznać się z wyrokiem i jego uzasadnieniem, przy czym skarga kasacyjna została wniesiona przez pełnomocnika skarżącej w dniu 13 stycznia 2016 r., czyli w terminie krótszym niż 30 dni od daty doręczenia adwokatowi informacji o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej, a zatem skarga kasacyjna została przez pełnomocnika skarżącej wniesiona w terminie i nie podlegała odrzuceniu.
W uzasadnieniu zażalenia jego autor podkreślił, iż postępowanie kasacyjne zostało zainicjowane pismem skarżącej z dnia 13 listopada 2015 r., zawierającym wniosek o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu do sporządzenia skargi kasacyjnej. W świetle art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi § 3 dodanego w art. 177 nie stosuje się do postępowań wszczętych przed dniem jej wejścia w życie. Jak jednak wskazano wyżej, niniejsze postępowanie kasacyjne zostało wszczęte już w czasie obowiązywania znowelizowanych przepisów. Doręczenie skarżącej odpisu orzeczenia z uzasadnieniem miało miejsce w dniu 3 listopada 2015 r., natomiast dniem zawiadomienia pełnomocnika o jego wyznaczeniu był 15 grudnia 2015 r. Wnosząc skargę kasacyjną w dniu 13 stycznia 2015 r. pełnomocnik skarżącej uczynił to w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej. Nawet gdyby w niniejszej sprawie zastosowanie miał art. 177 P.p.s.a. w brzmieniu sprzed nowelizacji, to skarga kasacyjna winna była być wniesiona w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.