Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w sprawie ze skargi na decyzję SKO w Gdańsku oku, nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...]Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 września 2015 r., sygn. akt II SA/Gd 402/15 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 25 sierpnia 2015 r., w sprawie ze skargi [...]Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] maja 2015 roku, nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku postanowieniem z dnia z dnia 25 sierpnia 2015 r., sygn. akt II SA/Gd 402/15, odmówił przyznania [...] Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. prawa pomocy. Postanowienie to zostało doręczone spółce w dniu 28 sierpnia 2015 r.

W dniu 8 września 2015 r. spółka wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od wskazanego wyżej postanowienia referendarza, załączając do wniosku sprzeciw od ww. postanowienia.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w dniu 4 września 2015 r. członek zarządu spółki polecił kierownikowi sekretariatu nadanie pisma stanowiącego sprzeciw, nie później niż w dniu 4 września 2015 r., kiedy to upływał termin do jego wniesienia. Pracownik ten z uwagi na wyjątkowo dynamiczny przebieg dnia, zapomniał nadać tę przesyłkę w placówce pocztowej. Ponieważ pracownik ten jest wieloletnim, sumiennym pracownikiem, spółka wskazała, że zachowała należytą staranność w wyborze kadry administracyjnej, w związku z czym niezachowanie terminu nastąpiło bez winy spółki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 30 września 2015 r., sygn. akt II SA/Gd 402/15, odmówił skarżącej spółce przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 sierpnia 2015 r.

Sąd zaznaczył, że w orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, iż o braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nagłej, niezależnej od woli skarżącego i nie dającej się przezwyciężyć. W ocenie Sądu za tego typu przeszkodę nie można było uznać okoliczności błędu pracownika strony skarżącej w dochowaniu terminu wniesienia sprzeciwu. Na kwestię braku winy w uchybieniu terminu nie miała - w ocenie Sądu - wpływu także wskazywana we wniosku okoliczność, że w ostatnim dniu terminu pracownik, któremu polecono nadać pismo do Sądu, wykonywał również inne obowiązki pracownicze. Sąd zaznaczył, że obowiązkiem strony skarżącej jest takie zorganizowanie pracy w siedzibie przedsiębiorstwa, aby czynności procesowych dokonywać w terminie. W ocenie Sądu błąd pracownika skarżącej spółki nie może być również zaliczony do przeszkód niezależnych od pracodawcy (strony skarżącej), który odpowiada za działania swoich pracowników. Pracownik działa bowiem pod kierownictwem, na rachunek i ryzyko pracodawcy. Sąd podkreślił, że w tym wypadku wina pracownika, na którą powołuje się strona skarżąca, jest w istocie właśnie winą strony i nie może usprawiedliwiać uchybienia terminu.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniosła skarżąca spółka podnosząc, że członkowie zarządu dochowali najwyższej staranności przy wyborze osoby odpowiedzialnej m. in. za terminowe wysyłanie korespondencji spółki. Świadczy o tym wieloletnie, przykładne wykonywanie przez tego pracownika wszelkich powierzonych mu obowiązków. Zdaniem skarżącej spółki uznać zatem należy, że w danych okolicznościach, które są okolicznościami absolutnie wyjątkowymi dla spółki z uwagi na to, że nigdy wcześniej nie doszło do takiej kumulacji spraw, która uzasadniałaby inną organizację pracy, zaistniała przeszkoda uniemożliwiająca zachowanie terminu do wniesienia sprzeciwu.

Strona 1/2