Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 2350/14 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie z dnia 2 września 2015 r. w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 2350/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie M. S. na postanowienie z dnia 2 września 2015 r. o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że M. S. złożył zażalenie na postanowienie z dnia 2 września 2015 r. nie dołączając jego odpisu.
Zarządzeniem z dnia 1 października 2015 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez złożenie odpisu zażalenia w terminie 7 dni pod rygorem jego odrzucenia. Zarządzenie zostało doręczone skarżącemu w dniu 21 października 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucając zażalenie powołał się na art. 194 § 3 oraz art. 197 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." i stwierdził, że siedmiodniowy termin uzupełnienia braków upływał w dniu 28 października 2015 r. Pomimo upływu ww. terminu skarżący nie uzupełnił braków formalnych zażalenia.
Wobec powyższego, Sąd I instancji odrzucił zażalenie na podstawie art. w 197 § 2 w zw. z art. 178 P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł M. S.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 194 § 3 P.p.s.a., zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Jednym z takich wymagań jest zawarty w art. 47 P.p.s.a., obowiązek dołączenia do pisma jego odpisów dla doręczenia ich stronom. Stosownie natomiast do art. 49 § 1 P.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia lub poprawienia w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia, wynikającym z art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W rozpatrywanej sprawie Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 1 października 2015 r. wezwał wnoszącego zażalenie do uzupełnienia braku poprzez złożenie odpisu zażalenia poświadczonego za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanego, w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Skarżący wezwania tego nie wykonał.
Podkreślić należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I OPS 13/13 stwierdził, że niedołączenie przez wnoszącego pismo wymaganej liczby jego odpisów, zgodnie z art. 47 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jest brakiem formalnym, o którym mowa w art. 49 § 1 tej ustawy, uniemożliwiającym nadanie prawidłowego biegu, który nie może być usunięty przez sporządzenie odpisów przez sąd. W uzasadnieniu uchwały stwierdzono w szczególności, że ustawodawca nie przewidział prawnych możliwości uzupełniania braków formalnych żadnych pism procesowych przez sąd, ani nie dokonał rozróżnienia na braki "istotne" i "nieistotne", a jedynie wskazał na braki, które uniemożliwiają nadanie pismu prawidłowego biegu, co przemawia za przyjęciem ścisłej wykładni omawianych przepisów. Rolą sądu nie jest zastępowanie strony w dokonywaniu czynności procesowych, leżących w jej interesie i stanowiących jej ustawowy obowiązek.
Podzielając pogląd składu siedmiu sędziów wyrażony w powyższej uchwale, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że postanowienie Sądu I instancji jest zgodne z prawem, bowiem wnoszący zażalenie nie uzupełnił braków formalnych zażalenia na postanowienie z dnia 2 września 2015 r.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.