Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 września 2017 r. sygn. akt II SA/Lu 904/17 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia świadczeń nienależnie pobranych postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 27 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił M. K. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] lipca 2017 r. w przedmiocie odmowy umorzenia świadczeń nienależnie pobranych. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że wstrzymanie wykonania aktu administracyjnego lub czynności, o którym mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), może dotyczyć tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Zaskarżona do Sądu decyzja nie ma przymiotu wykonalności, bowiem nie wprowadziła żadnych zmian w zakresie obowiązków ciążących na skarżącym na mocy wcześniej wydanych decyzji orzekających o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń. Z tych też względów, w ocenie Sądu I instancji, brak było podstaw do zastosowania ochrony tymczasowej wynikającej z art. 61 § 3 P.p.s.a.
Na powyższe postanowienie M. K. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Zgodnie natomiast z § 3 powołanego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem niezbędnym przyznania ochrony tymczasowej jest możliwość wykonania aktu, który został zaskarżony. Wykonaniu podlegają akty administracyjne zobowiązujące, ustalające dla ich adresatów nakazy lub zakazy określonego zachowania, a także akty, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki. Do wykonania nie kwalifikują się zatem wszelkie akty administracyjne odmowne.
Zaskarżona do Sądu I instancji decyzja odmawiająca umorzenia nienależnie pobranych świadczeń nie posiada przymiotu wykonalności. Decyzja ta bowiem nie nakłada na skarżącego żadnych nowych obowiązków, nie zmienia wysokości powstałego wcześniej zobowiązania, a tym samym nie wywołuje żadnych bezpośrednich skutków w sferze praw, czy obowiązków materialnoprawnych. Brak jest zatem podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, w myśl art. 61 § 3 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.