Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1433/09 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu pisma w sprawie przyznania odszkodowania postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek M.K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Ministra Obrony Narodowej. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż postanowieniem z dnia 13 października 2009 r. odrzucona została - z powodu uchybienia terminu - skarga wniesiona w przedmiotowej sprawie. Orzeczenie to doręczone było stronie w dniu 23 listopada 2009 r., zaś pismem nadanym w dniu 27 listopada 2009 r., skierowanym bezpośrednio do Sądu, skarżący zwrócił się z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Sąd I instancji w dniu 7 grudnia 2009 r. przekazał ten wniosek organowi. W ocenie Sądu, który powołał się na treść art. 87 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a., za dzień złożenia wniosku przyjąć należało datę, w której przekazano go Ministrowi, bowiem wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi winien być złożony za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że wniosek M.K. złożony został bezpośrednio do Sądu, który zobowiązany był do przekazania pisma właściwemu organowi i dopiero data tego przekazania może być uznana za dzień złożenia wniosku o przywrócenie terminu. W przedmiotowej sprawie oznaczało to uchybienie siedmiodniowemu terminowi wynikającemu z art. 87 § 1 ustawy P.p.s.a., który upływał w dniu 30 listopada 2009 r. i powodowało konieczność odrzucenia wniosku jako spóźnionego, na podstawie art. 88 ustawy P.p.s.a. Ponadto Sąd zauważył, że przedstawione we wniosku okoliczności i tak nie uzasadniałyby przywrócenia uchybionego terminu, bowiem skarżący nie wykazał braku swej winy w uchybieniu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł M.K., domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu strona wskazała, że skarga na postanowienie Ministra Obrony Narodowej została omyłkowo wysłana na adres sądu przez żonę skarżącego. Ponadto żalący się przywołał art. 65 § 1 i § 2 Kpa, który winien mieć, jego zdaniem, zastosowanie w sprawie. W ocenie strony to z winy Sądu przekazano skargę Ministrowi z uchybieniem terminu do złożenia skargi, co powinno wyłączać winę skarżącego w uchybieniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie pozbawione jest usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 87 § 3 ustawy P.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi winien być złożony za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność podlegają zaskarżeniu. W przedmiotowej sprawie M. K. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Ministra Obrony Narodowej bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zatem Sąd ten zobligowany był do przekazania środka prawnego zgodnie z właściwością. Dlatego też zasadnie Sąd przyjął, że datą, w której złożony został przedmiotowy wniosek był dzień jego przekazania organowi, a więc dzień 7 grudnia 2009 r. Stanowisko to znajduje poparcie w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych i jest w pełni popierane przez Sąd odwoławczy orzekający w sprawie. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowym było także przyjęcie przez Sąd I instancji, że wniosek o przywrócenie terminu złożony został z uchybieniem siedmiodniowego terminu wskazanego w art. 87 § 1 ustawy P.p.s.a., który liczony winien być od dnia doręczenia skarżącemu postanowienia o odrzuceniu skargi, a więc od 23 listopada 2009 r. Termin ten upływał z dniem 30 listopada 2009 r., a wobec przekazania wniosku organowi w dniu 7 grudnia 2009 r. zasadnie uznano, że przekroczony został ustawowy termin, a sam wniosek podlegał odrzuceniu jako spóźniony.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.