Dnia 26 lutego 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 listopada 2015 roku, sygn. akt IV SAB/Gl 65/15 odrzucające skargę W.B. na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Prezydenta Miasta Zabrze w przedmiocie zasiłku dla opiekuna postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 17 listopada 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę W.B. na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Prezydenta Miasta Zabrze w przedmiocie zasiłku dla opiekuna.
W rozpoznanej skardze wskazano, że skarżący jest kuratorem swojej częściowo ubezwłasnowolnionej siostry od roku 2005, a od roku 2011 sprawuje nad nią bezpośrednią i stałą opiekę w związku z uznaniem jej za osobę niepełnosprawną. Podkreślono, że pomimo dwukrotnego uchylenia decyzji organu I instancji w przedmiocie zasiłku dla opiekuna, Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Zabrzu od ponad 2 miesięcy jest całkowicie bezczynny, a wcześniej przewlekle prowadził postępowanie, czym naruszył zdaniem skarżącego art. 35 i art. 36 k.p.a.
W odpowiedzi na tę skargę organ wyjaśnił, że w dniu 27 maja 2015 r. Prezydent Miasta Zabrze wydał decyzję, na mocy której przyznano wnioskującemu prawo do zasiłku dla opiekuna w związku z opieką nad siostrą. Tym samym, skoro organ wydał decyzję po wniesieniu skargi, to nie pozostaje już w stanie przewlekłego prowadzenia postępowania.
W piśmie z dnia 27 lipca 2015 r. skarżący wskazał, że zarzut przewlekłości postępowania dotyczy głównie 2014 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie skarga podlega odrzuceniu, bowiem warunkiem wniesienia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania jest wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym. Zaś środkiem takim jest zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do organu administracji publicznej wyższego stopnia (art. 37 § 1 k.p.a.). Sąd podkreślił, że z akt sprawy nie wynika, by skarżący przed wniesieniem skargi złożył takie zażalenie, czy też wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa, pomimo zobowiązania do wykazania tej okoliczności. W konsekwencji Sąd uznał, że skarga na przewlekłość postępowania nie jest formalnie dopuszczalna, bowiem jest przedwczesna i dlatego musi być na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a. p.p.s.a.) odrzucona.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł W.B. wskazując, że wyrokiem z dnia 22 września 2015 r. sygn. akt IV SAB/Gl 58/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie bezczynności organów orzekł, że skarżący wyczerpał środki zaskarżenia, które mu służyły w postępowaniu toczącym się przed Prezydentem Miasta Zabrze. Tym samym, zdaniem żalącego, także w niniejszym postępowaniu należało uznać, że skarga jest dopuszczalna.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Zgodnie zaś z art. 37 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W niniejszej sprawie skarżący chcąc wyczerpać przysługujące mu środki zaskarżenia, zobowiązany był do wniesienia zażalenie zgodnie z art. 37 k.p.a. Znajdujące się w aktach sprawy pismo z dnia 29 grudnia 2014 r. (data prezentaty organu) wbrew wyjaśnieniom skarżącego zawartym w piśmie z dnia 28 lipca 2015 r. (data prezentaty sądu) nie może zostać uznane za wymagane zażalenie. Pismo z dnia 29 grudnia 2014 r. bez wątpienia stanowiło odwołanie od decyzji organu I instancji z dnia 20 listopada 2014 r. W wyniku jego rozpoznania decyzja ta została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach. W treści przedmiotowego pisma brak jest jednocześnie wskazania, że stanowi ono także zażalenie na przewlekłe prowadzenie postępowania. Tym samym uznać należy, że Sąd I instancji zasadnie uznał, że w niniejszej sprawie nie zostały wyczerpane przysługujące skarżącemu środki zaskarżenia i skargę odrzucił.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie.