Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 628/08 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Siedlcach z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącej J. S. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Siedlcach z dnia [...] lutego 2008 r. w przedmiocie zasiłku celowego.
W dniu 17 grudnia 2008 r. skarżąca wystąpiła z wnioskiem sporządzenie uzasadnienia wyroku i o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że strona nie wykazała podstawowej przesłanki uzasadniającej przywrócenie terminu jaką jest brak winy w uchybieniu terminu. Istotnym natomiast faktem było to, iż w toku postępowania skarżąca była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, któremu udzieliła stosownego pełnomocnictwa w dniu 25 sierpnia 2008 r. Pełnomocnik we wskazanym w przepisach terminie nie złożył wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W ocenie Sądu, profesjonalny pełnomocnik - w tym przypadku adwokat - jest osobą, która z założenia powołana jest do tego by bronić interesów swojego mocodawcy przy wykorzystaniu swojej wiedzy i umiejętności, jak również do pełnomocnika należy wybór najlepszych z punktu widzenia swojego mocodawcy działań mających chronić jego prawa. Sąd uznał, że skarżąca była w należyty sposób reprezentowana w toku postępowania sądowego. Czynności realizowane przez pełnomocnika w ramach udzielonego pełnomocnictwa (jak również zaniechania) odnoszą skutek w sferze praw strony skarżącej tak jakby to ona sama ich dokonała. W tej sytuacji Sąd I instancji stwierdził, że samo niezłożenie przez niego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku (a więc faktyczna rezygnacja z żądania sporządzenia uzasadnienia) nie może być interpretowane jako niezawinione uchybienie terminu do jego złożenia. Nie oznacza bowiem, że przyczyną niezłożenia wniosku w terminie były przeszkody, których strona (jej pełnomocnik) nie mogła przezwyciężyć, przy użyciu dostępnych dla niej środków.
Na powyższe postanowienie skarżąca złożyła zażalenie uznając, iż nie naruszyła art. 86 § 1 P.p.s.a. W obszernym uzasadnieniu przedstawiono szereg okoliczności wskazujących na zły stan zdrowia skarżącej - jej liczne schorzenia np. alergia (od miesiąca października do kwietnia) wywołująca zapalenie gardła, migdałków i krtani, zapalenie oskrzeli powodujące astmę, przebyty zawał, konieczność operacji serca jak i na trudną sytuację życiową - brak środków finansowych na lekarstwa, nieudzielenie żadnej pomocy społecznej na drobne remonty i naprawy domu, niewypłacanie ekwiwalentu za węgiel na ogrzewanie domu i wybijanie szyb kilka razy w tygodniu. Wskazano, iż dom nadaje się do generalnego remontu i w każdej chwili grozi zawalenie dachu. Podniesiono, iż skarżąca posiada orzeczenie Komisji Lekarskiej o znacznym stopniu niepełnosprawności, w jej ocenie, to "całkowita niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji". Podane warunki bytowe i zdrowotne Sąd powinien wziąć pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku skarżącej o odroczenie rozprawy, gdyż jak powszechnie wiadomo, zdaniem skarżącej, "adwokaci z urzędu nie mają zwyczaju rzetelnie wywiązywać się ze swoich obowiązków, a niektórzy z nich nie mają obowiązku stawić się na rozprawie, albo odmawiają zajęcia się sprawą". Wskazano także, że pełnomocnik z urzędu był całkowicie nieuchwytny od czasu udzielenia pełnomocnictwa (listownie). W dniu [...] listopada 2008 r., w rozmowie telefonicznej skarżąca zobowiązała pełnomocnika do przekazywania informacji na temat sprawy, ale praktycznie żadnych informacji nie otrzymywała. Zarzucono także, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny uniemożliwił skarżącej uzupełnienie akt dowodami oraz napisanie odpowiedzi na odpowiedź SKO na jej skargę, gdyż był to problem dla niej z uwagi na stan zdrowia oraz na wyznaczenie prawie równocześnie innych spraw. Ponadto podniesiono, iż komentarz do odpowiedzi SKO na skargę winien sporządzić adwokat z urzędu oraz że adwokat powinien złożyć pisemne wnioski o zażądanie odpowiednich dokumentów z OPS w S., które pomogłyby przy obaleniu oskarżeń kierowniczki pomocy społecznej. Zdaniem skarżącej, praktycznie nie miała miejsca żadna pomoc prawna, gdyż adwokat ograniczył się jedynie do pójścia na rozprawę żeby jak najszybciej pozbyć się sprawy, a na żadne telefony i pozostawiane wiadomości nie odpowiadał. Podniesiono, iż pełnomocnik nie złożył w terminie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, chociaż miał taki obowiązek. Wykazał się brakiem profesjonalizmu i w związku z tym nie można utożsamiać jego niewłaściwego postępowania z działaniem skarżącej ani nie można przyjąć, iż właściwie ją reprezentował. Skarżąca uważa, że pełnomocnik świadomie działał na jej niekorzyść.