Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1550/07 w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 1550/07, odmówił M. Z. przyznania prawa pomocy w sprawie z jego skargi na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...], w przedmiocie przetwarzania danych osobowych.
W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 28 listopada 2008 r. do Sądu wpłynął kolejny wniosek skarżącego M. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W urzędowym formularzu wniosku skarżący podał, iż we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje z żoną i córką. Oświadczył, że dochód miesięczny brutto osiągany przez niego i żonę wynosi łącznie [...] zł. Jako majątek wymienił dwa mieszkania w W.: przy ul. [...] (powierzchnia [...] m2) oraz przy ul. [...] (powierzchnia [...] m2), które wynajmuje, a także mieszkanie w P. ul. [...] (powierzchnia około [...] m2).
M.Z. oświadczył ponadto, iż od daty złożenia przez niego wniosku o przyznanie prawa pomocy z dnia 7 lipca 2008 r., sytuacja materialna jego oraz jego rodziny nie uległa tak radykalnej poprawie, by mógł ze środków własnych uiścić koszty sądowe w niniejszej sprawie.
Sąd pierwszej instancji podkreślił, że kwestia przyznania M. Z. prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, była już trzykrotnie przedmiotem rozważań Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który postanowieniami z dnia 29 października 2007 r., 31 marca 2008 r. oraz 25 lipca 2008 r. odmówił wnioskodawcy przyznania prawa pomocy. Postanowienia te stały się prawomocne, bowiem Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniami odpowiednio z dnia 3 stycznia 2008 r. sygn. akt I OZ 984/07, 25 kwietnia 2008 r. sygn. akt I OZ 297/08 oraz 9 września 2008 r. sygn. akt I OZ 669/08 oddalił zażalenia M. Z. na wskazane orzeczenia, uznając, iż Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił sytuację materialną skarżącego, która nie daje podstaw do przyznania mu prawa pomocy.
W związku z powyższy Sąd stwierdził, że wprawdzie strona, po prawomocnym oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy, może złożyć kolejny wniosek w tym zakresie, to jednak rozpoznanie tego kolejnego wniosku nie może polegać na weryfikowaniu ocen i rozstrzygnięcia objętego wcześniejszym prawomocnym postanowieniem. Prawomocne postanowienie w tym zakresie wiąże nie tylko strony, ale także sąd. Ponowne rozstrzygnięcie w tym przedmiocie jest dopuszczalne, ale tylko z uwagi na powstanie nowych okoliczności, które w sposób zasadniczy wpływają na ocenę sytuacji materialnej strony.
Sąd wskazał, iż z zaświadczeń skarżącego zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy z dnia 28 listopada 2008 r. oraz z załączonego pisma "Zestawienie stałych przychodów i wydatków A. i M. Z." z dnia 7 lipca 2008 r., na które powołuje się skarżący, jak również z dokumentów nadesłanych przy piśmie z dnia 29 grudnia 2008 r. wynika, iż sytuacja rodzinna i majątkowa skarżącego nie uległa zmianie, zatem nadal nie zachodzą żadne nowe okoliczności, które umożliwiałyby przyznanie mu prawa pomocy, a co za tym idzie weryfikację prawomocnych orzeczeń zapadłych w przedmiotowej sprawie.