Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2008 r. sygn. akt II SO/Wa 18/06 odrzucające zażalenie P. B. na pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2008 r., sygn. akt II SO/Wa 18/06, przy którym doręczono P. B. odpis zarządzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2008 r., sygn. akt II SO/Wa 18/06, o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku P. B. z dnia 30 kwietnia 2008 r. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z wniosku P. B. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. akt II SO/Wa 18/06, odrzucił zażalenie P. B. na pismo tego Sądu z dnia 7 października 2008 r., przy którym doręczono mu odpis zarządzenia z dnia 2 października 2008 r. o pozostawieniu jego wniosku z dnia 20 kwietnia 2008 r. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie z wniosku P. B. o wymierzenie grzywny Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W uzasadnieniu postanowienia z dnia 10 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że zarządzeniem z dnia 2 października 2008 r. pozostawiono bez rozpoznania wniosek P. B. z dnia 30 kwietnia 2008 r. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z wniosku P. B. w przedmiocie wymierzenia grzywny Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Odpis przedmiotowego zarządzenia został przesłany P. B. przy piśmie Sądu z dnia 7 października 2008 r. i doręczony adresatowi 22 października 2008 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy).
Dnia 29 października 2008 r. wpłynęło do Sądu, drogą elektroniczną, pismo skarżącego sygnowane kwalifikowanym podpisem elektronicznym wystawionym przez Krajową Izbę Rozliczeniową, w którym P. B. wskazał, iż "w związku z pismem sądu z 7 października br." składa od niego zażalenie.
Dodatkowo, na wezwanie Sądu, pismem z dnia 28 listopada 2008 r., P. B. wyjaśnił, iż "zażalenie dotyczy pisma z 7 października br. wraz z jego załącznikiem tzn. zarządzeniem z 2 października 2008 roku."
Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż pismo Sądu, przy którym doręczono stronie odpis zarządzenia o pozostawieniu jego wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania nie stanowi orzeczenia, na które przysługuje zażalenie. Pismo to jest czynnością techniczną, niepodlegającą zaskarżeniu. Tym samy Sąd uznał, iż zażalenie wniesione przez P. B. na pismo Sądu z dnia 7 października 2008 r. jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu.
P. B. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na to postanowienie podnosząc, iż pismo z dnia 7 października 2008 r. "posiadało błędne uzasadnienie co do terminu sposobu oraz zawartości załącznika. Ponadto zaznaczył, iż jego zażalenie dotyczy także zarządzenia z dnia 2 października 2008 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu.
Art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zawiera enumeratywny katalog przypadków, w których przysługuje zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Inne przypadki, stosownie do treści wymienionego artykułu, przewidziane zostały w poszczególnych przepisach postępowania sądowoadministracyjnego.
Zgodnie zaś z art. 198 powołanej ustawy przepisy dotyczące zażalenia stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego. Zażalenia takie podlegają rozpoznaniu przez sąd jedynie w przypadku, gdy ustawa wyraźnie wskazuje możliwość jego wniesienia. Brak stosownego uregulowania co do możliwości wniesienia środka odwoławczego powoduje, iż nieobjęty taką regulacją środek zaskarżenia jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu.
W świetle powyższego zgodzić się należy z poglądem Sądu pierwszej instancji, iż zażalenie wniesione przez skarżącego na pismo tego Sądu z dnia 7 października 2008 r. nie mogło zostać rozpoznane.
Żaden bowiem przepis nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na pismo, przy którym doręczane jest zarządzenie Sądu. Zatem zażalenie takie jako niedopuszczalne, stosownie do art. 198 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlega odrzuceniu.
Odnosząc się natomiast do podnoszonej w zażaleniu kwestii, iż skarżący wniósł także zażalenie na zarządzenie z dnia 2 października 2008 r., które doręczono przy piśmie z dnia 7 października 2008 r., wskazać należy, iż zostało ono rozpoznane przez Naczelny Sąd Administracyjny, który postanowieniem z dnia 8 stycznia 2009 r., sygn. akt IOZ 942/08, zażalenie to oddalił.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.