Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia adwokat M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 360/16 w przedmiocie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 7 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 360/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] marca 2016 r., nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego, oddalił skargę (pkt I); przyznał od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adw. M. K. kwotę 400 zł, obejmującą należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu (pkt II).
W zażaleniu adw. M. K. zarzuciła naruszenie m.in. § 14 ust. 1 pkt 1 lit. a w związku z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800), poprzez przyznanie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu kwoty 400 zł brutto, w sytuacji, gdy przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna w wysokości 24.750 zł, a w konsekwencji pełnomocnikowi z urzędu należało się wynagrodzenie w stawce obliczonej na podstawie § 2 pkt 5 rozporządzenia, tj. w wysokości 4.800 zł, powiększone o należny podatek VAT.
W wyniku rozpoznania zażalenia na pkt II w/w wyroku, postanowieniem z dnia 8 listopada 2016 r., sygn. akt I OZ 1147/16, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania. Przyjął, że rozpoznawana sprawa dotyczy świadczeń z pomocy społecznej - zasiłku celowego. Istota pomocy społecznej i świadczeń z tego zakresu wskazuje, że świadczenia te nie są należnościami pieniężnymi w rozumieniu art. 216 P.p.s.a. Nadto, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że Sąd pierwszej instancji, w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, w ogóle nie odniósł się do motywów rozstrzygnięcia dotyczącego punktu II wyroku, tj. przyznania adwokat M. K. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nie wskazując jakiejkolwiek argumentacji, przemawiającej za przyznaniem pełnomocnikowi kosztów w przyjętej wysokości 400 zł. Brak powyższych elementów Naczelny Sąd Administracyjny uznał za naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a., które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy oraz uniemożliwia dokonanie kontroli zaskarżonego postanowienia przez Naczelny Sąd Administracyjny. Wskazał, że ponownie rozpoznając sprawę w zaskarżonym zakresie, Sąd pierwszej instancji wskaże wszystkie elementy składające się na prawidłowe rozstrzygnięcie o kosztach postępowania, w oparciu o przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, mając na uwadze przedmiot niniejszej sprawy.
Rozpoznając ponownie przedmiotowy wniosek, postanowieniem z dnia 29 listopada 2016 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przyznał od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adwokat M. K. kwotę 295,20 zł, obejmującą należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.