Zażalenie na postanowienie WSA w Poznaniu w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] , nr [...] w przedmiocie ustalenia i wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość
Uzasadnienie strona 2/2

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie sądowoadministracyjnej może nastąpić z mocy samej ustawy (art. 18 P.p.s.a.), bądź też na wniosek strony lub żądanie sędziego (art. 19 P.p.s.a.). W pierwszym ze wskazanych przypadków przyczyny wyłączenia sędziego zostały enumeratywnie wymienione, a zatem tworzą one katalog zamknięty, co wyłącza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Natomiast na wniosek strony (bądź na żądanie sędziego) sąd wyłącza sędziego, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w sprawie. Zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób prowadzenia postępowania przez sędziego. Przy czym stosownie do treści art. 20 P.p.s.a., to strona składająca wniosek obowiązana jest wskazać oraz uprawdopodobnić przyczyny wyłączenia. Postanowienie w przedmiocie wyłączenia sędziego, zgodnie z treścią art. 22 § 2 p.p.s.a., poprzedza złożenie wyjaśnień przez tego sędziego, którego wniosek dotyczy.

W każdym ze wskazanych wypadków podstawowym celem przyjętych regulacji jest przede wszystkim zapewnienie bezstronności sędziego i eliminacja wpływu, jaki może wywierać występowanie pewnej kategorii powiązań (osobistych, ekonomicznych, służbowych itp.) na orzekanie w postępowaniu sądowym (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. akt SK 53/04, OTK-A z 2005 r., nr 11, poz. 134). Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się więc "do eliminowania wszelkich przyczyn, mogących skutkować w otoczeniu jakimikolwiek wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy" (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2004 r., sygn. akt SK 19/02, OTK-A z 2004 r., nr 7, poz. 67).

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że z oświadczeń złożonych przez sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu: Ewę Kręcichwost-Durchowską, Annę Jarosz i Izabelę Paluszyńską wynika, że nie zachodzą żadne okoliczności, które mogłyby uzasadniać ich wyłączenie zarówno na podstawie art. 18, jak i art. 19 P.p.s.a.

Nie może natomiast stanowić przyczyny wyłączenia sędziego podniesiona przez skarżącą okoliczność, że sędzia ten był członkiem składu orzekającego sądu, który w wydanym wyroku zapadłym, co należy podkreślić, w innej sprawie wyraził pogląd prawny mogący znaleźć potencjalne zastosowanie w sprawie, w której złożono wniosek o wyłączenie. Celem instytucji wyłączenia sędziego nie jest bowiem odsuwanie od orzekania w sprawie tych sędziów, których poglądy, ujawnione przy okazji innych spraw o podobnym przedmiocie, nie odpowiadają skarżącym. Oczywiste jest bowiem, że sędziowie mogą mieć swoje poglądy w kwestiach prawnych wyłaniających się w danej kategorii spraw, a co wynika z zasady ich niezawisłości. Nie można przypisywać im jednak z tego powodu ewentualnego braku bezstronności, czy obiektywizmu w rozpoznaniu konkretnej sprawy, w rozumieniu art. 19 P.p.s.a. Przeświadczenie strony, że sędzia będzie nieobiektywny w orzekaniu z powodu wydanych wcześniej orzeczeń w innych sprawach, których zasadności skarżąca nie podziela, nie jest przesłanką do wyłączenia sędziego. Strona niezadowolona z orzeczenia może zwalczać jego wadliwość przy pomocy środków odwoławczych. Natomiast nie może, przez składanie nieuzasadnionego wniosku o wyłączenie sędziego, wpływać na skład sądu rozpoznającego sprawę.

Zatem nie można stwierdzić, aby w niniejszej sprawie zachodziły uzasadnione wątpliwości co do bezstronności sędziego WSA Ewy Kręcichwost-Durchowskiej, sędziego WSA Anny Jarosz i sędziego WSA Izabeli Paluszyńskiej. Wobec czego należało uznać, że Sąd pierwszej instancji zasadnie oddalił wniosek skarżącej o wyłączenie tych sędziów.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

Strona 2/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6290 Reforma rolna
Inne orzeczenia z hasłem:
Wyłączenie sędziego
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda