Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2012 r. zażalenia L. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 lutego 2012 r. sygn. akt III SA/Gd 3/12 oddalające wniosek L. J. o wyłączenie sędziego A. D. od rozpoznania sprawy ze skargi L. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 29 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia: oddalić zażalenie.
L. J. pismem z dnia 12 listopada 2011 r., wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 29 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego.
Na rozprawie w dniu 16 lutego 2012 r. skarżący złożył wniosek o wyłączenie od rozpoznania niniejszej sprawy sędziego WSA F. K. oraz sędziego WSA A. D. Wniosek o wyłączenie skarżący uzasadnił w piśmie z dnia 18 lutego 2012 r. podnosząc, że sposób przeprowadzenia rozprawy dyskwalifikuje przewodniczącego wydziału i cały skład orzekający. Wskazał, że niezgodnie z przepisami pytania zadawał skarżącemu sędzia referent, a sposób zreferowania sprawy był stronniczy i wybiórczy a w szczególności pominięto fakt, że w Gdańsku nie istnieje jednostka samorządu terytorialnego, która zgodnie z ustawą jako zadanie obowiązkowe ma świadczyć pomoc społeczną.
Wskazana we wniosku o wyłączenie sędzia WSA A. D. złożyła do akt sprawy oświadczenie, z którego wynika, że nie zachodzi między nią a stroną niniejszego postępowania okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jej bezstronności w rozpoznaniu sprawy. Ponadto oświadczyła, że w sprawie nie zachodzi żaden z powodów wyłączenia z mocy ustawy.
Po rozpoznaniu wniosku skarżącego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, postanowieniem z dnia 23 lutego 2012 r. na podstawie art. 22 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie sędziego WSA w Gdańsku A. D. od rozpoznania sprawy.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że podstawy do wyłączenia sędziego określają art. 18 § 1 i art. 19 p.p.s.a. Artykuł 18 § 1 p.p.s.a. wymienia sprawy, w których sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy, natomiast stosownie do art. 19 p.p.s.a. niezależnie od przyczyn wyłączenia wymienionych w art. 18 p.p.s.a, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że L. J. wnosząc o wyłączenie sędziego od rozpoznania sprawy nie podał jakichkolwiek przesłanek określonych w art. 18 § 1 lub art. 19 p.p.s.a, z oświadczenia natomiast sędziego z dnia 22 lutego 2012 r. wynika, że nie zachodzą jakiekolwiek podstawy uzasadniające wniosek o wyłączenie.
L. J. pismem z dnia 17 marca 2012 r. złożył zażalenie na powyższe postanowienie z dnia 23 lutego 2012 r. zarzucając, że zostało wydane w okolicznościach skutkujących nieważnością postępowania, gdyż w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy, organ administracji publicznej nie miał zdolności sądowej ani procesowej, a jego pełnomocnik nie był należycie umocowany, a ponadto, skarżący został pozbawiony możności obrony swych praw. Powołując się na powyższe zarzuty, skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że Naczelny Sąd Administracyjny orzeknie o wyłączeniu sędzi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego A. D. od rozpoznania sprawy. W uzasadnieniu zażalenia skarżący przedstawił krytyczne uwagi dotyczące orzeczeń w sprawach z jego udziałem rozstrzygniętych przez sądy powszechne.