Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2013 r. sygn. akt IV SAB/Wa 132/12 odrzucające zażalenie J. H. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. akt IV SAB/Wa 132/12 wzywające do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych postanawia: oddalić zażalenie.
J. H. wniósł zażalenie na zarządzenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie z dnia 22 stycznia 2013 r. wzywające do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. akt IV SAB/Wa 132/12, odrzucił zażalenie wskazując, że ustawa nie przewiduje zażalenia na zarządzenie w takim przedmiocie, zatem należy uznać je za niedopuszczalne.
Na to postanowienie skarżący złożył zażalenie, z którego wynika, że nie zgadza się on z zapadłym rozstrzygnięciem. Wskazał ponadto, że w obiegu prawnym pozostają prawomocne orzeczenia co do jego "wniosków PPF". Dla przykładu podał sprawę o sygn. akt I OZ 40/13.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270), przepisy działu dotyczącego zażaleń stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeśli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia.
Ustawa dopuszcza wniesienie zażalenia na zarządzenie przewodniczącego: w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania pisma, którego strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie, o czym stanowi w art. 49 § 2 powołanej ustawy oraz w przedmiocie kosztów sądowych - art. 227 § 1 ustawy.
Zgodnie natomiast z art. 194 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest:
1) przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu;
2) wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 powołanej ustawy;
3) zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;
4) odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku;
5) sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
6) oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
7) odrzucenie skargi kasacyjnej;
8) odrzucenie zażalenia;
9) zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej;
10) ukaranie grzywną.
Z powołanych przepisów wynika, że ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na inne zarządzenie przewodniczącego niż wymienione w powołanych przepisach ustawy. To zaś oznacza, że wniesienie zażalenia na zarządzenie wzywające stronę do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznania prawa pomocy jest niedopuszczalne.
Wobec tego uznać należy, że zaskarżone postanowienie Sądu pierwszej instancji nie narusza przepisów obowiązującego prawa.
Nadto warto zaznaczyć, że ze specyfiki prawa pomocy wynika, iż każdorazowy wniosek jest rozpoznawany do konkretnie oznaczonej sprawy. Zatem okoliczność przyznania prawa pomocy w jednej sprawie nie oznacza, że zostanie ono przyznane w innej sprawie toczącej się z udziałem tego samego skarżącego. Wobec tego postanowienie wydane w tym przedmiocie w jednej sprawie nie jest wiążące dla sądu w innej sprawie nawet wtedy, gdy wnioskującym jest ten sam skarżący.
Niezależnie od powyższego wskazać należy, że postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego, na które powołał się skarżący we wniesionym zażaleniu - sygn. akt I OZ 40/13 - zostało wydane w zasadniczo odmiennym stanie faktycznym, niż w rozpoznawanej sprawie.
Dodatkowo Naczelny Sąd Administracyjny pragnie podnieść, że skarżący zobligowany jest do przestrzegania norm - zarówno prawnych jak i grzecznościowych - przy formułowaniu swoich zarzutów, natomiast treść zażalenia w sposób istotny odbiega od przyjętych standardów.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił, jak w sentencji.