1 P O S T A N O W I E N I E Dnia 8 kwietnia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: 1 Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2960/13 o wymierzeniu grzywny w sprawie ze skargi A. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2013 r. [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Zarządzeniem z 5 grudnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Wa 2960/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odesłał Ministrowi Infrastruktury i Rozwoju (dalej: Ministrowi) część załączonych do odpowiedzi na skargę akt administracyjnych i wezwał organ, na podstawie art. 62 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.; dalej: p.p.s.a.) oraz § 21 Zarządzenia Prezesa NSA z 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalania zasad biurowości w sądach administracyjnych, do przedłożenia uporządkowanych, zszytych i ponumerowanych oryginałów dokumentów z akt administracyjnych lub ich kopii poświadczonych przez organ za zgodność z oryginałem wraz z kartą przeglądową akt w terminie 7 dni pod rygorem wymierzenia (w trybie art. 112 p.p.s.a.) grzywny. Jednocześnie Sąd odesłał część akt administracyjnych, które znajdowały się w 2 skoroszytach i nie zostały trwale połączone.
Minister przy piśmie z 12 grudnia 2013 r. - stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie - odesłał wyżej wskazaną część akt administracyjnych sprawy, wskazując, między innymi, że art. 62 p.p.s.a. przez pojęcie "skompletowanie" rozumie zebranie całości niezbędnych akt. Jednak o kompletności akt nie może świadczyć ich ponumerowanie, zszycie, załączenie karty przeglądowej, lecz ich merytoryczna zawartość. Ponadto podniósł, że zwrócona cześć akt administracyjnych została wytworzona przez Wojewodę Śląskiego, a tym samym Minister, który je wypożyczył na potrzeby postępowania nadzorczego, nie może w nie ingerować. Wskazał także, że zwrócone skoroszyty zawierają kompletne i uporządkowane akta sprawy ułożone chronologiczne, ponumerowane oraz posiadają karty przeglądowe akt.
W dniu 20 grudnia 2013 r. Sąd ponownie wezwał organ jak w zarządzeniu z 5 grudnia 2013 r. informując, że wystarczająco wskazał prawne podstawy swojego działania. Wezwanie to zostało doręczone organowi administracji dniu 2 stycznia 2014 r.
Pismem z 8 stycznia 2014 r. Minister podtrzymał stanowisko zawarte w piśmie z 12 grudnia 2013 r. oraz wniósł o wskazanie wiążącej organ podstawy prawnej żądania zszycia ponumerowania i opatrzenia karty przeglądowej akt administracyjnych oraz odesłał przedmiotowe akta administracyjne.
Postanowieniem z 17 stycznia 2014 r. (sygn. akt I SA/Wa 2960/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Ministrowi grzywnę w wysokości 1.000 złotych (tysiąc złotych).
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 54 § 2 p.p.s.a., organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono przekazuje do Sądu całość akt administracyjnych, tj. akta I i II instancji wraz z odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia. Stosownie natomiast do art. 112 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. Sąd, może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że art. 54 § 2 p.p.s.a. nakłada na organ bezwzględny obowiązek przekazania do sądu skargi wraz z aktami sprawy i z odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia do organu (lub od dnia jej przekazania przez sąd w przypadku, gdy została złożona bez pośrednictwa organu). W sytuacji, gdy organ nie wypełni wynikającego z powołanego przepisu obowiązku, uniemożliwiając tym samym sądowi kontrolę działalności organu administracji publicznej, sąd może orzec o wymierzeniu grzywny. Wyłączną materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie przez organ obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a., w terminie przewidzianym w tym przepisie.