Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska, po rozpoznaniu w 28 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy Wrocław na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Wr 557/09 odmawiające przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi Gminy Wrocław na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] sierpnia 2009 r. [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 16 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Wr 557/09 odmówił Gminie Wrocław przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, który został opłacony w formie znaków opłaty sądowej w kwocie 200 zł.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że stosownie do treści art. 86 oraz 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., możliwe jest przywrócenie terminu do dokonania danej czynności procesowej, jeśli strona nie dokonała jej bez swojej winy i gdy uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu oraz gdy wniosek o przywrócenie terminu zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i wraz z tym wnioskiem zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony. Podstawowym jednak kryterium warunkującym możliwość przywrócenia terminu jest wskazanie okoliczności uprawdopodabniających brak winy w uchybieniu terminu, bowiem nawet jeśli strona dopuści się choćby lekkiego niedbalstwa, wówczas termin nie będzie mógł być przywrócony.
Wobec powyższego, w ocenie Sądu I instancji strona skarżąca, działająca przez pełnomocnika, nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu do uiszczenia w prawidłowy sposób wpisu sądowego od skargi. Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie, gdyż usprawiedliwiono opłacenie skargi znakami opłaty sądowej faktem istnienia wątpliwości interpretacyjnych przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości i szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu administracyjnym w zakresie określenia rodzaju wpisu w tej sprawie mianowicie dotyczące tego czy w przedmiotowej sprawie należało zastosować wpis stosunkowy - wobec zawarcia w orzeczeniu elementów dotyczących należności pieniężnej, czy też wpis stały.
W ocenie Sądu I instancji, takie stanowisko świadczy o braku dostrzeżenia różnicy pomiędzy uiszczeniem wpisu we wskazanej w rozporządzeniu wysokości od technicznego sposobu jego uiszczenia, bowiem problem nie dotyczy samej wysokości wpisu i wątpliwości interpretacyjnych pełnomocnika pojawiających się po lekturze tekstu rozporządzenia a niewłaściwego sposobu uiszczenia należnego wpisu od skargi, gdyż stosownie do treści art. 219 § 2 zdanie pierwsze P.p.s.a. opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. W tym też kontekście pełnomocnik strony skarżącej nie przedstawił żadnych okoliczności, które mogłyby świadczyć o braku winy w opłaceniu skargi znakami opłaty sądowej.
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu, taką okolicznością nie jest również charakter sprawy związany z realizacja inwestycji EURO 2012, który wręcz przeciwnie, powinien być okolicznością determinującą profesjonalnego pełnomocnika do dołożenia najwyższej staranności w reprezentowaniu interesów strony skarżącej, a której w niniejszej sprawie zabrakło.
Na powyższe postanowienie Gmina Wrocław wniosła zażalenie podnosząc zarzut naruszenia art. 86 ust. 1 i art. 231 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -dalej Ustawa p.p.s.a., w związku z § 1 oraz § 2 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ) - dalej Rozporządzenie poprzez błędne przyjęcie, że nie zaszły przesłanki określone w art. 86 ust. 1 Ustawy p.p.s.a., dopuszczające przywrócenie terminu do wniesienia opłaty sądowej w związku z błędnym przyjęciem, że zaszły jedynie przesłanki wynikające z § 2 ust. 3 pkt 5 Rozporządzenia - przesądzające o ustaleniu wpisu stałego, a nie zaszły przesłanki do zastosowania § 1 Rozporządzenia - przesądzające o ustaleniu wpisu jako stosunkowego oraz poprzez pominięcie istotnej okoliczności, iż przedmiotem zaskarżenia zostały objęte zarówno należności pieniężne, w wysokości równej odszkodowaniu zwracanemu przez wnioskodawców, jak i należności inne niż pieniężne - dotyczące zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.