Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 994/12 o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi E. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 13 marca 2013 r., II SA/Sz 994/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku z 22 listopada 2012 r. w sprawie ze skargi E. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego.
W pismach z 23 listopada 2012 r. skarżący zawarł zażalenie na wyrok z 22 listopada 2012 r., w którym odniósł się wyłącznie do stanu faktycznego i prawnego postępowań w przedmiocie orzekania o stopniu niepełnosprawności, a ponadto wystąpił o przyznanie prawa pomocy. Postanowieniem z 28 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie ustanowił na rzecz skarżącego adwokata z urzędu. W dniu 28 grudnia 2012 r. Dziekan Szczecińskiej Izby Adwokackiej wyznaczył do pełnienia tej funkcji adwokata M. D., który 24 stycznia 2013 r. skierował do Sądu pismo zatytułowane "Wniosek o doręczenie uzasadnienia wyroku". W treści pisma pełnomocnik wskazał, że w imieniu skarżącego wnosi o uznanie, że pismo E. A. złożone 23 listopada 2012 r. faktycznie stanowi wniosek tego skarżącego o pisemne sporządzenie uzasadnienia wyroku wydanego 22 listopada 2012 r., w sprawie II SA/Sz 994/12. Wniósł również o doręczenie wskazanego wyroku z uzasadnieniem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, że brak jest podstaw do uznania, stosownie do wniosku pełnomocnika, że pismo skarżącego z 23 listopada 2012 r. "faktycznie" stanowi wniosek skarżącego o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Analiza pisma z 23 listopada 2012 r. - osnowy i uzasadnienia - nie pozwalają na uznanie, że w którejkolwiek ich części zawarty został formalny wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Na podstawie przepisów ustawy brak jest jednocześnie podstaw, aby określonemu pismu stron postępowania można było przypisywać treść odmienną w stosunku do tej, jaką ono zawiera. Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie oraz doktrynie stanowiskiem to treść pisma decyduje o jego rodzaju i stanowić może podstawę do odmiennej kwalifikacji pisma w stosunku do oznaczonego w nim tytułu. Brak jest jednak podstaw do tego, aby wbrew tytułowi oraz treści określonego pisma można je było traktować jako inne pismo procesowe. W szczególności, jeśli skuteczne złożenie danego rodzaju pisma uwarunkowane jest uprzednim zachowaniem terminu do jego wniesienia.
W związku z powyższym pismo pełnomocnika skarżącego z 24 stycznia 2013 r., z uwagi na zawartą w jego treści prośby o doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem zostało potraktowane przez Sąd pierwszej instancji jako wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, wbrew nadanemu mu tytułowi.
Sąd wskazał, że niniejszej sprawie siedmiodniowy termin do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku ogłoszonego 22 listopada 2012 r. upłynął z dniem 29 listopada 2012 r. Ponieważ wniosek został złożony po upływie ustawowego terminu do jego wniesienia, przy jednoczesnym braku złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia ww. wniosku, Sąd pierwszej instancji odmówił sporządzenia wyroku powołując art. 141 § 2 i 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako p.p.s.a.).