Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 maja 2014 r. o sygn. akt II SA/Rz 44/14 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J.S. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Rz 44/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej: WSA w Rzeszowie) odrzucił skargę J.S., z powodu niespełnienia wymagań formalnych uniemożliwiających ustalenie przedmiotu skargi oraz nieuzupełnienia braków skargi w wyznaczonym terminie. Odpis powyższego postanowienia wraz z pouczeniem o prawie wniesienia skargi kasacyjnej doręczono J.S. w dniu 28 lutego 2014 r.
W dniach 14 i 20 marca 2014 r. skarżący skierował do WSA w Rzeszowie nieczytelne pisma. Zarządzeniem z dnia 25 marca 2014 r. wezwano skarżącego do wyjaśnienia w terminie 7 dni ich charakteru, pod rygorem przyjęcia, że pisma te stanowią skargę kasacyjną. Wezwanie zostało doręczone w dniu 28 marca 2014 r., zatem ostatnim dniem terminu był dzień 4 kwietnia 2014 r. W wyznaczonym terminie skarżący nie sprecyzował jaki charakter noszą jego pisma z dnia 14 i 20 marca 2014 r., zatem przyjęto, że stanowią one skargę kasacyjną na postanowienie WSA w Rzeszowie z dnia 21 lutego 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę kasacyjną.
Zgodnie z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.; dalej: "P.p.s.a."), skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, jeżeli nie pochodzi od osób wymienionych w art. 175 § 2 i § 3. Skarga kasacyjna jest zatem kwalifikowanym pismem procesowym, którego sporządzenie przez osobę nieuprawnioną stanowi nieusuwalny, niepodlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 176 i art. 193 P.p.s.a. brak formalny, uniemożliwiający nadanie sprawie prawidłowego biegu.
Stosownie do art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjna wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 178 w związku z art. 175 § 1 - 3 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.
Wyznaczony pełnomocnik skarżącego w zażaleniu na ww. postanowienie zarzucił Sądowi pierwszej instancji obrazę przepisu art. 49 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 178 p.p.s.a. w zw. z art. 175 § 1-3 przez naruszenie prawa do Sądu skarżącego, polegające na nieuzasadnionym zawężeniu zakresu wezwania do uzupełnienia braków formalnych pism skarżącego z dnia 14 i 20 marca 2014 r. jedynie do wskazania, czy stanowią one skargę kasacyjną (pod rygorem przyjęcia, że stanowią one skargę kasacyjną), w sytuacji, gdy pisma te uznane zostały przez Sąd za nieczytelne, a co za tym idzie Sąd nie miał pewności, czy pisma te nie zawierały wniosku o przyznanie pomocy prawnej z urzędu, wymagającego wezwania skarżącego do uzupełnienia braków formalnych w postaci złożenia oświadczenia o stanie majątkowym, o którym mowa w art. 252 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Zgodnie z art. 46 § 1 p.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać: