Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 975/10 oddalające wniosek o wyłączenie sędziów w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie z dnia (...) września 2010 r., Nr (...) w przedmiocie wyrównania nagrody rocznej za 2008 rok postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 975/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił wniosek A. Z. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Olsztynie z dnia (...) września 2010 r., Nr (...) w przedmiocie wyrównania nagrody rocznej za 2008 rok.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w dniu 23 lutego 2011 r. wpłynął do Sądu wniosek skarżącego o wyłączenie w sprawie sędziów Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Powołując przepis art. 19 oraz art. 18 § 1 pkt 6a w zw. z art. 183 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej cyt. jako p.p.s.a.) strona wskazała, że istnieje uzasadniona wątpliwość co do bezstronności sędziów z uwagi na fakt, iż orzekali oni w prowadzonych wcześniej sprawach z jej udziałem. Powyższe dowodzi przesłanki istnienia uzasadnionej przesłanki stosunku osobistego ww. sędziów wobec skarżącego. Sędziowie skupiają się bowiem notorycznie i wyłącznie na argumentacji organu administracji oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego pomijając stanowisko i argumentację strony skarżącej. W jego ocenie wymienione okoliczności wskazują, że autorytet moralny czy etyczny ww. sędziów jest wątpliwej jakości czego dowodem jest oddalanie wszystkich, licznych wniosków o wyłączenie sędziów przez sędziów WSA w Olsztynie. Skarżący zakwestionował również nagminne, w jego ocenie, posługiwanie się przez sądy argumentacją odwołującą się do tezy postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 1971 r., sygn. akt I CZ 121/71, które zostało wydane 40 lat temu, a zatem uległo zdezaktualizowaniu. W jego ocenie, argumentem przesądzającym o zasadności wniosku jest podejmowanie przez sędziów decyzji pod wpływem czynników irracjonalnych, przez które strona rozumie uleganie wpływom na psychikę wywołanym zachowaniem stron postępowania, jak również uleganie uprzedzeniom, niechęci, gniewu i sympatii.
Wymienieni we wniosku o wyłączenie sędziowie NSA i WSA w Olsztynie złożyli do akt sprawy oświadczenia (k. 34 - 44 akt sąd.), w których wskazali, że nie zachodzi między nimi a stronami postępowania okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności w rozpoznaniu sprawy. Ponadto oświadczyli, że w sprawie nie zachodzi żaden z powodów wyłączenia z mocy ustawy, o których mowa w art. 18 p.p.s.a.
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w odniesieniu do powołanej przez wnioskodawcę przesłanki wyłączenia sędziego z mocy ustawy podkreślić należy, że wykładnia literalna przepisu art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a. wskazuje, że przesłanka ta ma zastosowanie wyłącznie w sprawach skarg na decyzje i postanowienia, które były już przedmiotem zaskarżenia do Sądu w uprzednio toczących się postępowaniach. Tymczasem sprawa, w której zostało wydane zaskarżone w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie organu administracji publicznej nie była dotychczas objęta kontrolą sądu administracyjnego. Zatem wniosek o wyłączenie sędziego, którego podstawę stanowi art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a., nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd pierwszej instancji nie stwierdził również istnienia pozostałych przesłanek ustawowych uzasadniających wyłączenie sędziów (art. 18 ust. 1 pkt 1 - 7 p.p.s.a.). Zaś analiza przepisu art. 18 § 1 p.p.s.a. wskazuje jednoznacznie, że zawarte w tym przepisie wyliczenie jest wyczerpujące, a zatem wymienione w nim przyczyny wyłączenia sędziego nie powinny być interpretowane rozszerzająco.