Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie wniosku E. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 1179/17 w sprawie wniosku E. R. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. R. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie 2. przywrócić E. R. termin do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2017 r. nr [...]

Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 1179/17 odmówił E. R. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że art. 87 P.p.s.a. stanowi, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Dla przywrócenia terminu konieczne jest, aby wskazane wyżej przesłanki zostały spełnione łącznie.

W ocenie Sądu I instancji wniosek skarżącej spełnia dwie z wyżej wymienionych przesłanek warunkujących przywrócenie uchybionego terminu: skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu z zachowaniem ustawowego terminu oraz składając wniosek skarżąca dopełniła czynności, dla których określony był przedmiotowy termin, czyli wniosła skargę. Skarżąca nie uprawdopodobniła natomiast braku winy w uchybieniu terminu.

Sąd wskazał, że przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu. Zdaniem Sądu, podniesione we wniosku okoliczności nie świadczą o braku winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi. Skarżąca nie wykazała bowiem, żeby okoliczność choroby oraz problemy z porozumiewaniem się, nie pozwalały na wyręczenie się np. osobą bliską. Nadto skarżąca nie wykazała całkowitego braku możliwości działania w sprawie. Z zaświadczenia lekarskiego wynika, że skarżąca jest pod opieką lekarza specjalisty od 2013 r. Zaświadczenie to nie wskazuje w żaden sposób na całkowity brak możliwości działania w sprawie przez skarżącą.

Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Instytucją procesową, której celem jest ochrona strony przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu do dokonania określonej czynności procesowej, jest instytucja przywrócenia terminu. Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.; zwanej dalej: "P.p.s.a."), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Intencją ustawodawcy przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu było umożliwienie stronie obrony swoich praw czy interesów w sytuacji, gdy upływ terminów procesowych wywołał dla niej negatywne skutki prawne, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć. Pierwszorzędne znaczenie dla rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym ma zatem ustalenie, że uchybienie przez stronę terminowi nie nastąpiło z jej winy. Dla takiej oceny konieczne jest nie tylko dokonanie analizy okoliczności podnoszonych przez stronę, lecz również całości okoliczności sprawy.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
650 Sprawy świadczeń społecznych w drodze wyjątku
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Rady Ministrów