Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2008r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 151/07 o odmowie przywróceniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 151/07 o oddaleniu skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wyrokiem z dnia 22 marca 2007r., sygn. akt I SA/Wa 151/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego.
Odpis tego wyroku z uzasadnieniem oraz pouczeniem, między innymi o konieczności sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika oraz o zasadach przyznawania prawa pomocy został doręczony skarżącemu w dniu 5 maja 2007r., natomiast już w dniu 7 maja 2007 r. skarżący wniósł sporządzoną przez siebie skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną.
W skardze kasacyjnej oraz w piśmie z dnia 22 sierpnia 2007 r., W. K. zawarł wnioski o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, jednak w wykonaniu zarządzenia wzywającego do uzupełnienia braków formalnych tych wniosków, skarżący na urzędowym formularzu z dnia 19 maja 2007 r. oraz 4 września 2007 r. wskazał, iż wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych, przy czym nie wnosi o ustanowienie pełnomocnika ("nie chcę adwokata").
Wniosek o ustanowienie adwokata został zawarty we wniosku z dnia 12 października 2007 r., któremu nadano stosowny bieg.
Postanowieniem z dnia 25 października 2007 r. przyznano W. K. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu.
W dniu 2 stycznia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek pełnomocnika skarżącego, adwokat D. L. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 22 marca 2007 r. Pełnomocnik wskazał, że nie jest wykluczone, iż W. K. nie zrozumiał treści pouczeń, a w szczególności konsekwencji braku złożenia wniosku o ustanowienie adwokata na właściwym formularzu.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 151/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, wskazując, że skarżący został pouczony o sposobie wniesienia środka zaskarżenia, jak również o możliwości wystąpienia do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy. Sąd przyznał, że w istocie, we wnioskach z 7 maja i 22 sierpnia 2007 r. skarżący wnosił o przyznanie prawa pomocy, jednakże uzupełniając braki formalne tych wniosków na formularzach z dnia 19 maja 2007 r. oraz 4 września 2007r., skarżący wskazał, iż wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych, przy czym zaznaczył, że nie wnosi o ustanowienie pełnomocnika ("nie chcę adwokata").
Na to postanowienie zażalenie złożył pełnomocnik W. K., podnosząc, że wielokrotne pouczenie skarżącego o konieczności złożenia wniosku o ustanowienie adwokata na właściwym formularzu, nie oznacza, że skarżący zrozumiał treść tych pouczeń.
Podniesiono, że Sąd pierwszej instancji pominął całkowicie, iż przy ocenie braku winy strony lub jej braku należy brać pod uwagę również okoliczności świadczące o pojęciu działań mających na celu zabezpieczenie się strony w dotrzymaniu terminu, natomiast skarżący reagował na wszystkie pisma Sądu.