Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 294/10 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi o wznowienie postępowania sądowego w sprawie ze skargi A.W. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem z dnia 10 stycznia 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 933/05 postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 294/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A.W. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi o wznowienie postępowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wnioskiem z dnia 31 marca 2010 r. skarżący zwrócił się o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż wpisu sądowego nie uiścił, gdyż nie otrzymał zarówno od swojego pełnomocnika jak i od Sądu informacji oraz wezwania o terminie i wysokości wpisu jaki należy uiścić w sprawie.
Odmawiając przywrócenia terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podkreślił, że strona działająca w postępowaniu przez profesjonalnego pełnomocnika ponosi odpowiedzialność za jego działania i obciążana jest w pełni skutkami jego zaniedbań. Również nieznajomość prawa nie może być traktowana jako okoliczność wykluczająca winę w uchybieniu terminu.
Ponadto Sąd I instancji stwierdził, że nie miał obowiązku udzielania skarżącemu wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczać o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań, gdyż A.W. był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł A.W., domagając się jego uchylenia.
W uzasadnieniu wnoszący zażalenie wskazał, że nie może on ponosić winy za nienależyte wykonywanie obowiązków przez pełnomocnika z urzędu. Podkreślił, iż zaskarżone postanowienie wydał sędzia WSA Ł.K., natomiast wniosek o jego wyłączenie od orzekania w sprawie nie został rozpoznany.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Z przytoczonego przepisu wynika, że sąd postanawia o przywróceniu terminu, jeżeli strona wykaże, że w okresie, w którym powinna dokonać czynności w postępowaniu sądowym, nie dokonała jej bez swojej winy. Uchybienie przez stronę terminowi, spowodowane okolicznościami związanymi z osobą jej pełnomocnika w pełni odnosi negatywne skutki wobec niej samej. Brak winy w uchybieniu terminowi można przyjąć tylko wtedy gdy strona (jej pełnomocnik) nie mogła usunąć przeszkody przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona lub jej pełnomocnik dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zasadnie uznał, że wnoszący zażalenie nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Okoliczność, że pełnomocnik wnioskodawcy nie dopełnił obowiązków wynikających z przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie. Stanowisko skarżącego, iż nie ponosi on winy za działania pełnomocnika nie znajduje uzasadnienia.
Jak zasadnie podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzecznictwie sądów administracyjnych została ugruntowana zasada, iż strona ponosi wszelkie skutki działań pełnomocnika, także negatywne skutki uchybień lub czynności wadliwie dokonanych.
Ponadto podkreślenia wymaga fakt, iż właściwie Sąd I instancji kierował korespondencję jedynie do pełnomocnika skarżącego. Wobec tego nie miał obowiązku pouczania strony o skutkach prawnych czynności procesowych gdyż zgodnie z art. 67 § 5 P.p.s.a., jeśli dla strony ustanowiono pełnomocnika, doręczenia należy dokonać tym osobom. Przepisy dotyczące doręczeń mają charakter obligatoryjny, a zatem w wypadku ustanowienia pełnomocnika, doręczenia należy dokonywać wyłącznie temu podmiotowi.
Należy również zaznaczyć, iż wniosek A.W. o wyłączenie sędziego WSA Ł.K. od orzekania w sprawie został rozpoznany i postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przedmiotowy wniosek oddalił (k. 81 akt sądowych).
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.