Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 145/15 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A.B. na decyzję Pomorskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił A.B. wstrzymania wykonania zaskarżonej przez niego decyzji Pomorskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku w przedmiocie przeniesienia na inne stanowisko służbowe. Sąd podniósł, że jako uzasadnienie swojego wniosku skarżący wskazał, iż zmiana stanowiska służbowego wiązała się z obniżeniem wynagrodzenia. Zdaniem Sądu skarżący nie przytoczył takich okoliczności, które mogłyby uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, bowiem w żaden sposób nie wykazał, jak zmiana wynagrodzenia wpłynie na jego sytuację materialną. Nie określił on także swojej rzeczywistej sytuacji finansowej i rodzinnej. W ocenie Sądu oznaczało to, iż strona nie wykazała, aby w sprawie zachodziły przesłanki wstrzymania wykonania decyzji, o jakich mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł A.B., reprezentowany przez radcę prawnego, podnosząc, iż oświadczenie o stanie majątkowym skarżącego zawarte było w jego aktach osobowych, które winny być załączone do akt sprawy. Ponadto podkreślono, że obniżenie wynagrodzenia strony niekorzystnie wpłynie na regulowanie jej zobowiązań, szczególnie, że skarżący został jedyną osobą w rodzinie osiągającą dochody.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.", stanowi, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji możliwe jest wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Przyznanie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi odstępstwo od ogólnej reguły, wyrażonej w art. 61 § 1 P.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Przesłanki, jakimi powinien kierować się sąd przy rozstrzyganiu wniosku o wstrzymanie wykonania w sposób wyczerpujący zostały określone w art. 61 § 3 P.p.s.a., w myśl którego są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wykazanie istnienia tych przesłanek - jednej z nich lub obu - spoczywa na stronie.
Uwzględniając powyższe, w świetle okoliczności niniejszej sprawy, uznać należało, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zasadnie odmówił wstrzymania wykonania decyzji Pomorskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku. Zauważyć trzeba, iż obniżenie wynagrodzenia strażaka, na skutek przeniesienia go na inne stanowisko służbowe, nie powoduje niebezpieczeństwa o jakim mowa powyżej. Zauważyć bowiem trzeba, iż w razie ewentualnego uwzględnienia skargi wszelkie różnice w osiągniętych dochodach będą musiałby być skarżącemu wyrównane, nie ma zatem mowy o nieodwracalności skutków wykonania decyzji. Trudno jest także przyjąć, żeby w sprawie miała powstać znaczna szkoda, nawet przy uwzględnieniu, okoliczności podniesionych w zażaleniu. Przyjąć można wręcz odwrotną sytuację - gdyby bowiem okazało się, że że skarga strony będzie niezasadna, to zobowiązana ona będzie do zwrócenia nienależnie pobranej części wynagrodzenia, a co za tym idzie do dokonania jednorazowego wydatku znacznej wysokości.
Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za wydane zgodnie z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.