Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W.N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 lutego 2018 r., sygn. akt: II SA/Ol 651/17 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi W.N. na decyzję Warmińsko-Mazurskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Olsztynie z dnia [..] maja 2017 r., nr [..] w przedmiocie wyliczenia i zwrotu części uposażenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. 7
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 3 października 2017 r., sygn. akt: II SA/Ol 651/17 oddalił skargę W.N. na decyzję Warmińsko-Mazurskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [..] maja 2017 r., nr [..] w przedmiocie wyliczenia i zwrotu części uposażenia.
Od powyższego wyroku W.N. wniósł osobiście sporządzoną skargę kasacyjną, która, jako niedopuszczalna, została odrzucona postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2017 r.
W dniu 29 grudnia 2017 r. ustanowiony przez skarżącego pełnomocnik skierował skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia oraz zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmówił przywrócenia skarżącemu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie, wskazując, że powołane przez pełnomocnika we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności nie pozwalają na uznanie, że uchybienie terminu było wynikiem niezależnej od skarżącego przeszkody, której nie dało się usunąć.
Postanowienie powyżej wskazane stało się przedmiotem zażalenia, w którym pełnomocnik skarżącego stwierdził, że nie zgadza się z tą częścią orzecznictwa, które rozumie brak formy wynikającej z przymusu adwokacko-radcowskego jako brak nieusuwalny i orzecznictwo w tym zakresie powinno być przewartościowane, o co skarżący postuluje. Ponadto powołał ponownie argumenty wniosku o przywrócenie terminu, podnosząc, że w przypadku podpisania skargi przez osobę, która nie może być pełnomocnikiem, strona winna być wezwana do podpisania skargi w trybie wskazanym w art. 49 § 1 p.p.s.a., jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 12 grudnia 2005 r., sygn. akt: I GSK 2703/05. Zdaniem pełnomocnika nie ma żadnych powodów, aby inaczej traktować stronę, która sama podpisała skargę kasacyjną i do strony powinno zostać skierowane wezwanie do usunięcia braków skargi. Zdaniem pełnomocnika uznanie, że skarga pochodzi od podmiotu nieuprawnionego jest w sensie semantycznym nie do przyjęcia, skoro pochodzi ona od strony postępowania. Odrzucenie skargi bez wezwania do jej uzupełnienia, tak jak dzieje się to w innych postępowaniach sądowych stanowczo narusza prawo strony do Sądu, w tym także określone w art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Powołane w zażaleniu okoliczności nie mogłyby stanowić należytej argumentacji wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Słusznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w swoich rozważaniach zauważył, że przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym ma charakter wyjątkowy i uzależnione jest od zawarcia we wniosku okoliczności wskazujących na brak winy strony w uchybieniu terminu. Właściwie także Sąd I instancji określił przesłanki wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, wyjaśniając, że nie każde uchybienie terminu może zostać uznane za niezawinione przez stronę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1369).