Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 stycznia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2665/17 o odmowie przywrócenia terminu w sprawie ze skargi M.C. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia o stopniu niepełnosprawności postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 2665/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił M.C. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie skargi M.C. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że wobec tego, iż wraz z wniesieniem skargi nie dołączono dokumentu pełnomocnictwa, zarządzeniem z dnia 11 października 2017 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez złożenie pełnomocnictwa uprawniającego do występowania w imieniu skarżącego przed sądami administracyjnymi bądź wojewódzkim sądem administracyjnym.
Powyższe wezwanie doręczono 24 października 2017 r.
W piśmie z 26 października 2017 r. złożonym w urzędzie pocztowym 3 listopada 2017 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Do pisma dołączono dokument pełnomocnictwa oraz kopię zwolnienia lekarskiego pełnomocnika skarżącego (ZUS ZLA). Uzasadniając żądanie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi pełnomocnik skarżącego wskazał, że w okresie od 11 października 2017 r. do 27 października 2017 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim i obawia się, że nie będzie to ostatnie zwolnienie. Dodał, że cierpi na poważną chorobę, tj. rozwinęło się u niego zapalenie krtani, tchawicy i strun głosowych, a później zapalenie oskrzeli.
Odmawiając przywrócenia terminu Sąd I instancji wskazał, że wniosek ten nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem pełnomocnik skarżącego nie uprawdopodobnił, aby niedokonanie powyższej czynności procesowej w wyznaczonym terminie było następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności.
Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Dokonując takiej oceny należy przyjąć obiektywny miernik staranności, zgodnie z którym, o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wówczas, gdy strona, obiektywnie nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody. Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego w literaturze zalicza się np. przerwy w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar (por. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2004, s. 329).
Ponadto Sąd podkreślił, że kryteria dochowania należytej staranności są jeszcze surowsze w odniesieniu do osób, które z racji wykonywanego zawodu występują jako pełnomocnicy stron (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 lipca 2013 r. II GZ 355/13). Osoby te obowiązane są do zachowania podwyższonej staranności, jakiej można wymagać od profesjonalnych uczestników obrotu prawnego. Kryterium należytej staranności jest podwyższone z tej racji, że adwokat lub radca prawny, posiadają stosowne przygotowanie i znajomość procedur sądowoadministracyjnych, zapewniające prawidłowe prowadzenie sprawy.