Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Gd 538/12 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w G. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 15 marca 2013 r. sygn. akt II SA/Gd 538/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił M. Ki. przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Orzeczenie Sądu zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Postanowieniem z dnia 14 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę M. K. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w G. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej, z uwagi na jej wniesienie po terminie. Odpis niniejszego postanowienia doręczono pełnomocnikowi skarżącego w dniu 25 lutego 2013 r.
W dniu 27 lutego 2013 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, wskazując, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Skarżący otrzymał pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi, jednak działał on bez pełnomocnika. Skarżący nie posiadał pełnej informacji o sposobach obliczania terminu do wniesienia skargi, datach rozpoczęcia i zakończenia biegu terminu, w związku z czym spóźnił się 3 dni z wniesieniem skargi. Nadto skarżący podniósł, że o istnieniu po jego stronie obiektywnych trudności w samodzielnym podejmowaniu czynności świadczy fakt złożenia wniosku o ustanowienie pełnomocnika w ramach prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazał, że przytoczone przez skarżącego we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności, nie wskazują na brak winy w niezachowaniu terminu do wniesienia skargi.
Sąd podniósł, że skarżący otrzymał pouczenie o terminie wniesienia skargi w doręczonej mu decyzji. Z treści tego pouczenia wynikało w sposób nie budzący wątpliwości, że skarga od decyzji może być wniesiona za pośrednictwem Prezesa Sądu Apelacyjnego w G., w terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji. Decyzję doręczono skarżącemu w dniu 27 lipca 2012 r., co potwierdził on na pokwitowaniu odbioru własnoręcznym podpisem. Obliczenie terminu 30 dni od tej daty nie było czynnością skomplikowaną. Termin ten, zgodnie z art. 83 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako p.p.s.a.) upłynął w dniu 27 sierpnia 2012 r. w poniedziałek, w związku faktem, iż dzień 26 sierpnia 2013 r. był dniem ustawowo wolnym od pracy. W sprawie brak było jakichkolwiek uzasadnionych podstaw do przypuszczeń, by termin do wniesienia skargi mógł upłynąć dopiero w czwartek 30 sierpnia 2012 r., kiedy to skarżący, nadał skargę w urzędzie pocztowym na adres Prezesa Sądu Apelacyjnego w G.. Obiektywny miernik należytej staranność wymaganej od osoby biorącej udział w postępowaniu, wymaga dokładnego zapoznania się z treścią otrzymanych pouczeń i starannego obliczania obowiązujących terminów.
Ponadto w ocenie Sądu pierwszej instancji, fakt działania skarżącego bez pełnomocnika procesowego nie usprawiedliwia uchybienia terminu. Obliczenie w niniejszej sprawie terminu nie było czynnością wymagającą działań prawnika, obliczenie to mogła wykonać osoba nieposiadająca wykształcenia prawniczego. Nadto Sąd wskazał, że to od woli skarżącego zależało, czy działał on w sprawie samodzielnie bez udziału pełnomocnika. Jeżeli skarżący miał jakiekolwiek wątpliwości co do sposobu obliczenia terminu do wniesienia skargi niewątpliwie mógł w tym zakresie zwrócić się o udzielenie wyjaśnień do Prezesa Sądu Apelacyjnego w G..