Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II SO/Wa 184/15 o wymierzeniu grzywny Radzie Izby Notarialnej w Warszawie za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy w sprawie ze skargi T. Z. na bezczynność Rady Izby Notarialnej w Warszawie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt II SO/Wa 184/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Radzie Izby Notarialnej w Warszawie grzywnę w wysokości 300 zł, za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami w sprawie ze skargi T. Z. na bezczynność Rady Izby Notarialnej w Warszawie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że T. Z. w dniu 2 grudnia 2015 r. złożył wniosek o wymierzenie Radzie Izby Notarialnej w Warszawie grzywny za nieprzekazanie w ustawowym piętnastodniowym terminie skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 1076/15.
Wnioskodawca podniósł, że Rada Izby Notarialnej w Warszawie otrzymała jego skargę w dniu 20 października 2015 r., stąd też termin jej przekazania do Sądu, zgodnie z treścią art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782 ze zm.), dalej powoływanej jako "u.d.i.p.", upłynął 4 listopada 2015 r. Skarga została złożona 23 listopada 2015 r., a więc z przekroczeniem terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzając organowi grzywnę powołał się na art. 54 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." oraz art. 21 pkt 1 u.d.i.p. i wskazał, że z akt sprawy wynika, że skarga na bezczynność organu w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 1076/15 wpłynęła do organu 20 października 2015 r., a więc termin przekazania jej do Sądu wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy upłynął 4 listopada 2015 r. Tymczasem ww. dokumenty zostały oddane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe dopiero 17 listopada 2015 r. i wpłynęły do Sądu 23 listopada 2015 r. Zatem za dzień wykonania przez Radę Izby obowiązku przewidzianego w art. 21 pkt 1 u.d.i.p. należy przyjąć 17 listopada 2015 r.
W ocenie Sądu wymierzenie grzywny ma przede wszystkim charakter dyscyplinujący, co jest zgodne z ratio legis uregulowań ustawy o dostępie do informacji publicznej, w której tak ustalono terminy postępowania w sprawach prawa dostępu do informacji publicznej oraz jego ochrony sądowej, aby jej udzielenie, odmowa, czy też kontrola sądowa następowała stosunkowo szybko, a tym samym, aby utrzymany był jej prawno-podmiotowy, gwarancyjny charakter.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał wniosek T. Z. za uzasadniony i wymierzył grzywnę w wysokości 300 zł. Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczność przekazania skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy, jak i prawie dwukrotnie dłuższe uchybienie terminowi przekazania dokumentów. Jednokrotność przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim (obwieszenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 17 lutego 2015 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w 2014 r. i w drugim półroczu 2015 r., M.P. z 2015 r. poz. 221) wyniosła 3.308,33 zł.