Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, , , po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 120/07 oddalające wniosek o wyłączenie sędziów Janusza Walawskiego, Eugeniusza Wasilewskiego, Adama Lipińskiego, Jacka Fronczyka, Iwony Dąbrowskiej, Bronisława Szydło, Stanisława Marka Pietrasa, Anny Mierzejewskiej, Przemysława Szustakiewicza, Andrzeja Kołodzieja i asesora Jarosława Trelki od orzekania w sprawie ze skargi M. B. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 945/06 wydanego w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zgody na świadczenie pomocy rekonwersyjnej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 120/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek skarżącego M. B. o wyłączenie sędziów Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: Janusza Walawskiego, Eugeniusza Wasilewskiego, Adama Lipińskiego, Jacka Fronczyka, Iwony Dąbrowskiej, Bronisława Szydło, Stanisława Marka Pietrasa, Anny Mierzejewskiej, Przemysława Szustakiewicza, Andrzeja Kołodzieja oraz asesora Jarosława Trelki od orzekania w sprawie z jego skargi na niewykonanie wyroku tego Sądu z dnia 8 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 945/06 wydanego w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...].
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że sędziowie i asesor, o wyłączenie których wnosił skarżący, złożyli pisemne oświadczenia, iż nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.), a także inne okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności (art. 19 P.p.s.a.). W ocenie Sądu przyczyny wskazane przez skarżącego we wniosku są ogólnikowe, mało precyzyjne i nie mogą stanowić przesłanki wyłączenia sędziów od orzekania w niniejszej sprawie. Skarżący w uzasadnieniu wniosku nie podał bowiem żadnych konkretnych okoliczności, które wskazywałyby na istnienie przynajmniej jednej z przesłanek wyłączenia sędziego, o których mowa w art. 18 i 19 P.p.s.a. Niezadowolenie skarżącego ze sposobu prowadzenia postępowania sądowego oraz rozstrzygnięć wydanych przez wskazanych sędziów poprzez "poświadczenie nieprawdy co do meritum", "podpisanie uzasadnienia wyroku i nierozstrzygnięcie całości skargi", "uczestniczenie w rozprawie i wydanie niezgodnego z prawem wyroku" bądź "wydanie bezprawnego wyroku", a także inne zarzuty procesowe w odniesieniu do orzeczeń Sądu nie stanowią zaś przesłanki wyłączenia sędziów od orzekania w sprawie. Zdaniem Sądu także brak zaufania do "przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości" z powodu treści wydanych orzeczeń nie stanowi okoliczności wywołującej uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziów w sprawie. Skoro skarżący w istocie nie uprawdopodobnił żadnych okoliczności mogących wywoływać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziów, a sędziowie oświadczyli, że okoliczności takie po ich stronie nie występują, to Sąd uznał, iż wniosek jest niezasadny.
Na powyższe postanowienie M. B. złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie, wnosząc o jego uchylenie i uwzględnienie jego wniosku o wyłączenie sędziów. Skarżący zarzucił, że brak bezstronności i obiektywizmu wskazanych sędziów działa na jego szkodę, ma charakter ciągły i długotrwały. Powyższe okoliczności świadczą o uprawdopodobnieniu przyczyn uzasadniających wyłączenie sędziów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Możliwość wyłączenia sędziego lub asesora od orzekania w konkretnej sprawie, została przewidziana w Dziale I, Rozdziale 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi "Wyłączenie sędziego". Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 P.p.s.a.) wyłączenie sędziego następuje na jego żądanie lub na wniosek strony wówczas, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (art. 19 P.p.s.a.). Przepisy te stosuje się również do asesorów na mocy art. 24 P.p.s.a.