Dnia 14 lutego 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 grudnia 2016 r. o sygn. akt II SA/Łd 318/16 odmawiające przywrócenia terminu na wniosek J.G. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 lipca 2016 r. o sygn. akt II SA/Łd 318/16 w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 9 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego na zakup żywności postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2016 r. o sygn. akt II SA/Łd 318/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił przywrócenia terminu na wniosek J.G. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 lipca 2016 r. o sygn. akt II SA/Łd 318/16 w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 9 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego na zakup żywności.
Jak wskazał Sąd, uchybienie terminu zostało dokonane przez profesjonalnego pełnomocnika skarżącego będącego adwokatem. Działania pełnomocnika, bądź jego zaniechania obciążają w każdym przypadku jego mocodawcę. W przypadku, gdy strony są reprezentowane przez pełnomocnika, to przy ustalaniu ich winy w niezachowaniu terminu należy mieć na uwadze działania pełnomocnika, który dopuszczając się negatywnych zaniedbań oraz uchybień swoim działaniem działa bezpośrednio na szkodę mocodawcy. Przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W przypadku, gdy strona jest reprezentowana przez pełnomocnika, sąd musi mieć na uwadze działania pełnomocnika. Dodatkowo, gdy jest to pełnomocnik profesjonalny, przy ocenie możliwości przywrócenia terminu (również przy ocenie formalnych aspektów wniosku) należy uwzględniać wiedzę i konieczność zachowania należytej staranności przez tego pełnomocnika.
Z akt sprawy niniejszej wynika, że adwokat M.J. w dniu 14 września 2016 r. otrzymał informację o wyznaczeniu go przez ORA pełnomocnikiem z urzędu do reprezentowania skarżącego. Nie budzi jednak wątpliwości, że przez okres dwóch miesięcy od otrzymania powyższej informacji nie uczynił on nic, ażeby ustalić stan sprawy, w której miał reprezentować J.G. A przecież nic nie stało na przeszkodzie ażeby informacje w tym przedmiocie otrzymać telefonicznie. Takie zachowanie pełnomocnika, od którego z racji wykonywanego zawodu należy wymagać wysokiego stopnia profesjonalizmu i staranności w dbałości o interesy stron, które reprezentuje świadczy o lekceważącym stosunku do skarżącego jaki i sprawy, którą miał się zająć oraz o dużym stopniu niedbalstwa w wykonywaniu powierzonych mu czynności. O braku winy pełnomocnika z całą pewnością nie może świadczyć lakoniczne twierdzenie, że w piśmie ORA nie został powiadomiony o wyznaczeniu go z pełnomocnikiem urzędu do sporządzenia skargi kasacyjnej.
Zdaniem Sądu pierwszej instancji wskazane powody, dla których pełnomocnik skarżącego nie złożył skargi kasacyjnej w terminie nie miały charakteru nadzwyczajnego i nie były spowodowane żadną przeszkodą niemożliwą do usunięcia. Tym samym - w ocenie sądu - pełnomocnik nie wskazał okoliczności, które mogłyby uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł adw. M.J. jako pełnomocnik J.G. Postawił w nim zarzut naruszenia art. 86 § 1 p.p.s.a. przez jego błędną interpretację polegającą na przyjęciu, że w sytuacji, gdy pełnomocnik wyznaczony z urzędu nie został poinformowany o wyznaczeniu w celu sporządzenia skargi kasacyjnej, a w konsekwencji uchybił terminowi do złożenia skargi kasacyjnej, nie ma podstaw do przywrócenia terminu, podczas gdy zasadne jest przyjęcie, że w takiej sytuacji pełnomocnik nie ponosi winy w uchybieniu terminu, a zatem istnieje podstawa do przywrócenia terminu do złożenia skargi kasacyjnej.