Jak wskazano w uzasadnieniu, pełnomocnik nie wiedział ani nie mógł wiedzieć, że termin do złożenia skargi kasacyjnej już biegnie. Nie został o tym poinformowany przez ORA w Łodzi, który nie zaznaczył, że pełnomocnik został wyznaczony do sporządzenia skargi kasacyjnej. Jak wskazał, w przedmiotowej sprawie nie wskazano żadnej okoliczności, która pozwalałaby na przypuszczenie, że istnieje konieczność niezwłocznego zapoznania się z aktami sprawy, a zwłoka w dokonaniu tej czynności mogłaby w jakimkolwiek stopniu zaszkodzić stronie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 177 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - przywoływanej dalej skrócie jako "p.p.s.a." w razie ustanowienia w ramach prawa pomocy adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego po wydaniu orzeczenia, na wniosek złożony przez stronę, której doręcza się odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonym z urzędu, albo przez stronę, która zgłosiła wniosek o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia zawiadomienia pełnomocnika o jego wyznaczeniu, jednak nie wcześniej niż od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
Według art. 86 § 1 p.p.s..a, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, że w sprawie nie może być mowy o braku winy pełnomocnika w uchybieniu terminu. Pełnomocnik ten nie dochował bowiem wymaganej od niego staranności. To, że w zawiadomieniu o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu w sprawie nie wskazano, iż wyznaczony jest do sporządzenia skargi kasacyjnej, nie podważa oczekiwania, że pełnomocnik z chwilą jego wyznaczenia w sprawie winien niezwłocznie zasięgnąć wiedzy o jej sprawy i ustalić powinne działania. Wbrew stanowisku zawartemu w zażaleniu, od pełnomocnika wyznaczonego z urzędu można oczekiwać postawy czynnej, nie zaś biernej, a zatem po wyznaczeniu powinien on sam powziąć czynności celem dowiedzenia się, czy i jakie w sprawie biegną terminy. W niniejszej sprawie adw. M.J. nie dochowując temu standardowi oczekiwanemu od profesjonalnego pełnomocnika uchybił w rezultacie terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej z własnej winy.
Z uwagi na powyższe Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie stosując art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.