Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. R. , A. S. i K. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1902/09 o odrzuceniu wniosku o przywróceniu terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi E. R. , A. S. i K. S. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Skarżący E. R. , A. S. i K. S., działając przez pełnomocnika adwokata E. J. - P. w dniu 19 października 2009 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...]sierpnia 2009 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uchybienie terminu skarżący uzasadnili błędnym pouczeniem co do możliwości kwestionowania zaskarżonej decyzji zawartym w tej decyzji.
Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek o przywrócenie terminu. Jak wskazał Sąd w niniejszej sprawie bezspornym jest, że zaskarżona decyzja Ministra Gospodarki z dnia [...] sierpnia 2009 r. w dniu 17 sierpnia 2009 r. została doręczona każdemu ze skarżących. Niewątpliwie też decyzja ta zawierała błędne pouczenie co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jednakże pismem z dnia 17 września 2009 r. Minister Gospodarki poinformował pełnomocnika skarżących o tym uchybieniu i pouczył, że od decyzji z dnia [...] sierpnia 2009 r. służy skarga do sądu administracyjnego. Zawiadomienie to odebrał w pełnomocnik skarżących w dniu 24 września 2009 r. Z przedstawionych okoliczności faktycznych i prawnych sprawy wynika więc, że skarżący wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi złożyli po upływie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Termin do złożenia tego wniosku, liczony od dnia 24 września 2009 r. upłynął bowiem w dniu 3 października 2009 r. Skarga wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia, nadana została w urzędzie pocztowym w dniu 19 października 2009 r. Z tego względu, na podstawie przepisu art. 87 § 1 i art. 88 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd odrzucił wniosek o przywrócenie terminu.
Na powyższe postanowienie skarżący wnieśli zażalenie. Pełnomocnik skarżących podniosła, że pismo Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2009 r. otrzymała w dniu 24 września 2009 r., kiedy była już chora i niezdolna do pracy. Niezdolność ta trwała do dnia 16 października 2009 r. Wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik złożyła w dniu 19 października 2009 r. zachowując 7 dniowy termin od daty ustania choroby. Do zażalenia załączono stosowne zaświadczenia lekarskie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) - pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała zostać dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W myśl art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. W sprawie niniejszej przepisy powyższe były podstawą odrzucenia wniosku o przywrócenie terminu złożonego przez E. R. , A. S. i K. S.. Mając na uwadze jednak wszystkie okoliczności sprawy należy stwierdzić, że zastosowanie powyższych przepisów przez Sąd nie było w pełni uzasadnione.
W sprawie nie podlega sporowi, że w dniu 24 września 2009 r. pełnomocnik skarżących odebrała pismo Ministra Gospodarki informujące o błędnym pouczeniu zawartym w zaskarżonej decyzji. Od dnia 24 września 2009 r. zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie należało liczyć termin na wniesienie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Jak jednak wynika z przedstawionych przez pełnomocnika skarżących zaświadczeń lekarskich, w okresie gdy mijał termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu, o którym wspomina art. 87 § 1 p.p.s.a. pełnomocnik skarżących była chora i niezdolna do pracy. W takiej sytuacji należało uwzględnić zażalenie skarżących reprezentowanych przez pełnomocnika i uznać, że termin siedmiodniowy przewidziany w art. 87 § 1 p.p.s.a. rozpoczął swój bieg w dniu, w którym pełnomocnik skarżących miała realną możliwość złożenia wniosku o przywrócenie terminu czyli w dniu następnym od ustania niezdolności do pracy z powodu choroby.
Mając powyższe na uwadze Sąd na zasadzie art. 185 § 1 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił jak w sentencji.