Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wr 262/09 umarzające postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Wojewody D. z dnia (...) marca 2009 r., nr (...) w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia: oddalić zażalenie.
Z. R. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2009 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu umorzył postępowanie z wniosku o zwolnienie z kosztów sądowych (pkt I) z uwagi na to, iż skarżący w niniejszej sprawie jest zwolniony z mocy ustawy z ponoszenia wszelkich kosztów sądowych oraz przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata (pkt II).
Pełnomocnikiem z urzędu został wyznaczony P. P., jednakże skarżący nie udzielił mu pełnomocnictwa procesowego, zaś wnioskiem z dnia 11 marca 2010 r. ponownie zwrócił się o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2010 r. umorzył postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Wojewody D. z dnia (...) marca 2009 r., nr (...) w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.
Sąd uznał, że wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie, jaki został już skarżącemu przyznany raz, należało uznać za bezprzedmiotowy. Za bezprzedmiotowy Sąd uznał też wniosek o zwolnienie z kosztów w sytuacji, gdy na mocy art. 239 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o pomocy przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarżący jest całkowicie zwolniony od ponoszenia wszelkich kosztów sądowych w niniejszej sprawie.
Na to postanowienie Z. R. złożył zażalenie, w którym podniósł, że nie ma on wpływu na osobę ustanowionego pełnomocnika oraz, że zaskarżone postanowienie z dnia 20 kwietnia 2010 r. powinno być adresowane właśnie do tegoż pełnomocnika, a nie do samego skarżącego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 243 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Stosownie do art. 244 § 1 tej ustawy, prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Wskazać należy, że w niniejszej sprawie, zgodnie z treścią art. 239 pkt 1 lit. b powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, strona skarżąca nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Tym samym rozpoznanie wniosku o przyznanie prawa pomocy w tym zakresie należało umorzyć, co też uczynił Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu.
Odnosząc się natomiast do kwestii ustanowienia pełnomocnika z urzędu należy podkreślić, że uwzględniając wniosek o przyznanie prawa pomocy w tym zakresie, sąd administracyjny decyduje jedynie o przyznaniu takiego prawa, natomiast kwestia wskazania konkretnego pełnomocnika należy do kompetencji właściwej rady adwokackiej (rady radców prawnych). W przedmiotowej sprawie Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej we W. wyznaczył adwokata P. P. pełnomocnikiem z urzędu dla Z. R. Jak wynika z akt niniejszej sprawy (pismo z dnia 27 lipca 2009 r.) adwokat ten kontaktował się ze skarżącym w celu podpisania pełnomocnictwa, jednakże bezskutecznie. Uznać zatem należy, że prawo pomocy w niniejszej sprawie zostało skonsumowane, zatem strona nie może występować w tej samej sprawie z wnioskiem o wyznaczenie kolejnego pełnomocnika.