Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku S. P. o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 397/10 oddalającego zażalenie S.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt VII SO/Wa 2/10 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z wniosku S. P. o wymierzenie grzywny Komendantowi Głównemu Policji w Warszawie postanawia odmówić uzupełnienia postanowienia
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 397/10, oddalił zażalenie S.P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt VII SO/Wa 2/10 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie z jego wniosku o wymierzenie grzywny Komendantowi Głównemu Policji w Warszawie.
Pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. S.P. wniósł o uzupełnienie wskazanego wyżej postanowienia. Stwierdził, że postanowienie z 8 czerwca 2010 r., I OZ 397/10 nie rozstrzyga przedmiotu sporu, ponieważ przedmiotem posiedzenia Sądu było rozpoznanie wniosku o wymierzenie grzywny Komendantowi Głównemu Policji w Warszawie. Skarżący wniósł także, by Sąd orzekł w przedmiocie zażalenia na postanowienie WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2010 r., sygn. akt VII SO/Wa 2/10 oraz żeby w sentencji postanowienia o uzupełnieniu postanowienia NSA zapisać przedmiot zaskarżenia zgodny z przedmiotem rozstrzygnięcia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 397/10 nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 157 § 1 p.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu, a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia, zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Na podstawie art. 166 p.p.s.a. reguły odnoszące się do wyroków, a określone we wskazanych wyżej przepisach, znajdują zastosowanie również w odniesieniu do postanowień.
Stwierdzić trzeba, iż w ramach prowadzonego przed Sądem I instancji postępowania w sprawie ze skargi S. P. o wymierzenie organowi grzywny Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznawał jedynie zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 czerwca 2010 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i w tym zakresie zostało ono rozpoznane. Sąd orzekł więc o całości zażalenia. W niniejszej sprawie nie zachodził również przypadek konieczności zamieszczenia w postanowieniu dodatkowego orzeczenia.
W warunkach przedmiotowej sprawy brak jest podstaw do zmiany postanowienia z dnia 8 czerwca 2010 r. poprzez jego uzupełnienie, tak w sentencji tegoż rozstrzygnięcia, jak i w zakresie jego uzasadnienia.
Mając na uwadze powyższe względy Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniosek o uzupełnienie tegoż postanowienia, jako nie spełniający wymogów, o jakich mowa w art. 157 § 1 w zw. z art. 166 i art. 193 p.p.s.a