Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia F. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 207/15 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi F. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 207/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu wniosku F. K., odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w dniu 21 kwietnia 2015 r., o godzinie 11:10 odbyła się rozprawa w sprawie ze skargi F. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 30 grudnia 2014 r.
W dniu 20 kwietnia 2015 r. skarżący złożył osobiście w Sądzie wniosek o odroczenie rozprawy w związku ze złym stanem zdrowia. Podał, że jest osobą niepełnosprawną z nadciśnieniem tętniczym, niedomykalnością zastawek, cukrzycą insulinozależną, zwyrodnieniem kręgosłupa, neuropatią. Wskazał, że musi regularnie co kilka godzin badać poziom cukru, przyjmować insulinę i inne leki, jak również regularnie i często spożywać specjalne posiłki. Powołał się na dokumentację medyczną składaną w toku postępowania administracyjnego. Stwierdził, że uczestnictwo w czterech rozprawach jednego dnia, przebywanie długi czas bez badania i spożycia posiłków naraziłoby go na bezpośrednie zagrożenie zdrowia, a nawet życia.
Ze sporządzonej notatki urzędowej wynika, że skarżący stawił się osobiście w Sądzie w dniu 21 kwietnia 2015 r. na rozprawę w sprawie II SA/Ol 205/15, która rozpoczęła się o godzinie 9:20.
Skarżący nie był obecny na rozprawie, która odbyła się w niniejszej sprawie, ale w zawiadomieniu o rozprawie, które odebrał osobiście, został pouczony, że uzasadnienie wyroku oddalającego skargę jest doręczane na wniosek złożony w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku.
W dniu 29 kwietnia 2015 r. skarżący złożył osobiście wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie mu odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.
Postanowieniem z dnia 5 maja 2015 r. Sąd odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku. Postanowienie to doręczone zostało skarżącemu w dniu 7 maja 2015 r.
W dniu 14 maja 2015 r. skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie i w odrębnym piśmie wniósł o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku ze względu na swój stan zdrowia. Podniósł, że wymienione schorzenia nie pozwoliły mu na złożenie wniosku o uzasadnienie w terminie, a jednodniowe opóźnienie nie może pozbawić go zagwarantowanego w ustawie zasadniczej prawa.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt I OZ 1719/15 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego na postanowienie o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmawiając przywrócenia terminu powołał się na art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." i wskazał, że uchybienie przez skarżącego terminowi do wystąpienia z wnioskiem o uzasadnienie wyroku nie było przez niego niezawinione.
Sąd podkreślił, że skarżący wskazuje na występujące u niego schorzenia, które jednak nie ograniczały go uprzednio jak i później w osobistym prowadzeniu własnych spraw. Skarżący był dotychczas aktywny, brak informacji, aby pomimo wskazanego stanu zdrowia musiał korzystać z pomocy osób trzecich. Skarżący osobiście redaguje pisma, podpisuje je, osobiście składa je w Sądzie lub nadaje w urzędzie pocztowym. W związku z tym, nie można uznać, aby ogólny stan zdrowia skarżącego mógł stać się przyczyną uchybienia terminowi. Skarżący nie wyjaśnił, dlaczego uchybił terminowi o jeden dzień, jakie konkretnie okoliczności spowodowały, że nie był w stanie dochować terminu ustawowego. Nie można więc uznać, że skarżący uprawdopodobnił bark swojej winy w uchybieniu terminu.