Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. akt II SO/Łd 15/14 oddalające wniosek P. K. o wymierzenie Wójtowi Gminy D. grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi.
P. K. w dniu 26 listopada 2014 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wniosek o wymierzenie grzywny Wójtowi Gminy D. za nieprzekazanie do sądu jego skargi na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Skarżący wyjaśnił, że w dniu 23 sierpnia 2014 r. wniósł za pośrednictwem Wójta Gminy D., skargę na bezczynność tego organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Jednakże do dnia 12 listopada 2014 r. nie odnotowano w urządzeniach ewidencyjnych Sądu skargi P. K. w przedmiocie bezczynności Wójta Gminy D. Zdaniem skarżącego nieprzekazanie ww. skargi jest skutkiem celowego działania i kontynuacją bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Praktyka ignorowania obowiązku przekazywania skarg w terminie nakazanym ustawą o dostępie do informacji publicznej świadczy o lekceważącym stosunku organu do sądu oraz do skarżącego i wynika ze złej woli funkcjonariuszy publicznych.
W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy D. wskazał, że w dniu 31 lipca 2014 r. na skrzynkę pocztową Urzędu Gminy D. (adres: [...]) wpłynął e-mail z adresu [...]. W załączeniu do wiadomości znajdował się plik zawierający wniosek P. K. o udzielenie informacji w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Jednocześnie organ administracji wyjaśnił, że brak udzielenia odpowiedzi na wniosek, bądź wydania decyzji w zakresie odmowy udzielenia informacji P. K., wynikał ze zmian organizacyjnych w organach Gminy D. W listopadzie 2013 r. wygasł bowiem mandat wójta i od tego czasu pełnił funkcję Wójta Gminy D. P. J. - wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej. Po wyborach w 2014 r. oraz złożeniu ślubowania w dniu 1 grudnia 2014 r. nowo wybrany wójt, podjął organizowanie kadry pracowniczej i załatwianie spraw, które w jakimś zakresie były niedopatrzone przez jego poprzednika. Po doręczeniu w dniu 15 stycznia 2015 r. do Gminy D. zawiadomienia o rozprawie w niniejszej sprawie udzielono P. K. żądanych przez niego informacji i przesłano do sądu skargę na bezczynność w zakresie udostępnienia informacji publicznej przez Wójta Gminy D.
W tej sytuacji, w ocenie organu, skoro skarżący uzyskał żądane informacje, postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi jest bezprzedmiotowe i winno ulec umorzeniu. Fakt udzielenia informacji i względy, które leżały u podstaw opóźnienia się z przesłaniem skargi i udzieleniem odpowiedzi skarżącemu, winny wpłynąć na sposób rozstrzygnięcia sądu i spowodować oddalenie wniosku o wymierzenie grzywny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 17 lutego 2015 r., sygn. akt II SO/Łd 15/14, na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz., 270 ze zm. - dalej "p.p.s.a."), oddalił wniosek P. K. o wymierzenie Wójtowi Gminy D. grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zaistniały w sprawie stan faktyczny potwierdza, że organ nie dochował terminu określonego w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.)., jednakże Sąd zaznaczył, że wymierzenie grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a. nie jest obligatoryjne. Podano, że w orzecznictwie oraz doktrynie przyjmuje się, iż sąd administracyjny - rozważając zasadność grzywny i miarkując jej wysokość - może brać pod uwagę takie okoliczności, jak m.in. charakter, pozycję i sytuację organu administracji; przykład, jaki postępowanie tego organu daje innym; wagę uchybienia w świetle standardów państwa prawnego; potrzebę kształtowania autorytetu wymiaru sprawiedliwości w optyce organów; a wreszcie i to, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny będzie mógł mieć obiektywne poczucie, że wymierzona grzywna i związana z nią dolegliwość dla organu jest proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a więc, czy grzywna spełni wymogi sprawiedliwości naprawczej.