Zażalenie od postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego w sprawie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 297/09 w sprawie ze skargi M.P. i A.P. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 26 maja 1997 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego w sprawie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 listopada 2016 r. o sygn. akt I SA/Wa 297/09 umorzył postępowanie sądowoadministracyjne.

Jak wskazał w uzasadnieniu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 21 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 297/09 zawiesił postępowanie sądowe z uwagi na zgon uczestniczki postępowania - I.C. (k-141 akt sądowych). Sąd wielokrotnie zwracał się do skarżących, córki zmarłej oraz różnych instytucji (m.in. urzędów skarbowych, sądów spadku, czy urzędów miejskich) z prośbą o udzielenie informacji dotyczących następców prawnych oraz postępowania sądowego prowadzonego w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej (vide pisma k-168, k-169, k-170, k-182, k-183, k-184, k-185, k-186, k-204, k-209, k-215, k-219, k-225, k-226, k-227, k-233, k-238, k-244, k-249, k-253, k-262, k-269, k-275, k-279, k-283, k-287, k-293, k-294, k-301, k-308, k-311, k-315, k-323, k-324, k-340, k-345, k-351, k-356, k-361, k-362, k-363, k-366, k-374, k-375, k-392, k-401, k-404, k-408, k-414, k-425, k-441, k-447, k-448, k-452, k-453, k-460, k-461, k-462, k-472, k-478, k-479 akt sądowych).

Postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po I.C. (zmarłej w dniu 26 lipca 1998 r.) i jej ewentualnej następczyni prawnej - córce E.G. (zmarłej w dniu 13 grudnia 2010 r. - k. 337) nie zostało jednak do chwili obecnej prawomocnie zakończone (vide pisma k-442, k-450, k-454, k-463, k-469, k-473, k-480).

Zgodnie z art. 130 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), sąd umarza zawieszone postępowanie w razie śmierci strony, po upływie pięciu lat od dnia wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania z tej przyczyny.

Jak wskazał Sąd, w rozpoznawanej sprawie nie ulegało wątpliwości, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 21 lipca 2009 r. zawiesił postępowanie sądowoadministracyjne na podstawie art. 124 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Skoro od momentu zawieszenia postępowania upłynęło ponad 5 lat i do daty orzekania przez Sąd nie zgłosili się i nie zostali wskazani następcy prawni zmarłej uczestniczki postępowania (tym bardziej, że I.C. zmarła w dniu 26 lipca 1998 r. - akt zgonu k-108 akt sądowych), nie został ustanowiony kurator spadku, na podstawie art. 128 § 2 p.p.s.a., postępowanie sadowe należało umorzyć. Niemożliwe stało się zdaniem tego Sądu przeprowadzenie i zakończenie przedmiotowego postępowania sądowego, ponieważ brak jest następców prawnych nieżyjącej strony.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł M.P. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Zarzucił w nim Sądowi naruszenie art. 130 § 1 pkt 3 p.p.s.a. polegającą na mylnym przyjęciu, że śmierć uczestniczki postępowania wobec wielości stron wypełnia ustawową przesłankę do umorzenia postępowania.

W uzasadnieniu zauważono m.in., że w niniejszym postępowaniu sądowoadministracyjnym zmarła I.C. była jedynie uczestniczką na prawach strony (nie wniosła bowiem skargi), natomiast stroną (skarżącym) jest M.P. i A.P. Podniesiono, że zamiarem ustawodawcy było uregulowanie stanu spraw zawieszonych wobec śmierci zmarłej strony (w ujęciu jednostkowym), natomiast w przedmiotowym postępowaniu mamy do czynienia z wielością stron - skarżącymi są zarówno M.P., jak i A.P., a uczestnikiem postępowania na prawach stron była I.C.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Minister Infrastruktury