Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 23 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 odrzucające skargę kasacyjną R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12 oddalającego skargę R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 23 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Sz 366/12, odrzucił zażalenie R. S. na postanowienie tego Sądu z dnia 18 października 2018 r. odrzucające skargę kasacyjną R. S. od wyroku tego Sądu z dnia 18 października 2017 r. o oddaleniu jego skargi na sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S.
Jak wskazano w jego uzasadnieniu odpis postanowienia z dnia 18 stycznia 2017 r. został doręczony skarżącemu w dniu w dniu 9 lutego 2018 r. wraz z pouczeniem o trybie i terminie wniesienia środka zaskarżenia od tego postanowienia, w tym o wymogu sporządzenia zażalenia przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. W dniu 16 lutego 2018 r. R. S. złożył zażalenie na to postanowienie, także sporządzone osobiście. Podniósł w jego uzasadnieniu, że postanowienie to zostało wydane przedwcześnie ponieważ toczyło się postępowanie dotyczące wyznaczenia pełnomocnika z urzędu celem wniesienia skargi kasacyjnej. Sąd meriti uznał wniesione zażalenie za niedopuszczalne, gdyż nie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Nadto Sąd ten wskazał, że postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy nie stanowi podstawy do wstrzymania lub wydłużenia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, na podstawie art. 194 § 4 w związku z art. 197 § 2 i art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł R. S. domagając się jego uchylenia i przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, nadto postulując zwrócenie się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem o zgodność przymusu adwokackiego z przepisami Konstytucji RP.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Przepis art. 194 § 4 P.p.s.a. zawiera nakaz sporządzenia zażalenia, którego przedmiotem jest postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, przez adwokata lub radcę prawnego. Wskazuje on wyraźnie, że zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata, radcę prawnego). Niesporządzenie zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przez adwokata, radcę prawnego, bądź przez jedną z osób wymienionych w art. 175 § 2 i 3 P.p.s.a. (sędzia, prokurator, notariusz, radca prawny Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, profesor, doktor habilitowany nauk prawnych, Rzecznik Praw Obywatelskich) jest nieusuwalnym brakiem, powodującym odrzucenie zażalenia. Z akt sprawy nie wynika, aby R. S. był którymkolwiek z tych podmiotów, zatem sporządzone przez niego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne, co zasadnie przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w zaskarżonym postanowieniu. Prawidło również Sąd ten uznał, że postępowanie w przedmiocie przyznania prawa pomocy nie stanowi podstawy do wstrzymania lub wydłużenia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, tym bardziej, że skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata zostało już przyznanie prawomocnym postanowieniem z dnia 19 czerwca 2008 r., które pozostaje w obrocie prawnym. Przywołana regulacja nie budzi zastrzeżeń konstytucyjnych Naczelnego Sądu Administracyjnego, dlatego nie uznał za konieczne zwrócenie się w tej materii do Trybunału Konstytucyjnego.
Wobec stwierdzenia, że zaskarżone postanowienie nie narusza prawa Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł o oddaleniu zażalenia.