Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. O. na zarządzenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 11 marca 2015 r., sygn. akt II SAB/Lu 111/14 pozostawiające bez rozpoznania wniosek R. O. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi R. O. na przewlekłość postępowania Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Lublinie w przedmiocie dostosowania budynku Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Lublinie do obsługi osób niepełnosprawnych postanawia: oddalić zażalenie.
R. O. złożyła skargę na przewlekłość postępowania Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Lublinie w przedmiocie dostosowania budynku Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Lublinie do obsługi osób niepełnosprawnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie postanowieniem z dnia 29 października 2014 r., sygn.. akt II SAB/Lu 111/14, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej "p.p.s.a."), odrzucił skargę.
W piśmie z dnia 22 grudnia 2014 r. skarżąca wniosła o przyznanie jej prawa pomocy z urzędu, bez obowiązku obciążania jej obowiązkiem wypełnienia formularza w tym zakresie. Wskazała, że ma 84 lata i jest osobą niepełnosprawną oraz całkowicie niezdolną do samodzielnej egzystencji ze względu na stan fizyczny. Zobowiązała się na każde wezwanie Sądu przedłożyć oryginalne dokumenty medyczne oraz poddać się badaniu przez biegłego lekarza sądowego.
Pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. skarżąca wniosła o zmianę "terminów sądowych" w niniejszej sprawie do czasu, aż będzie zakończone jej leczenie i nastąpi poprawa jej zdrowia oraz, gdy będzie miała przyznaną opiekunkę społeczną, o czym zobowiązała się poinformować Sąd.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 stycznia 2015 r., skarżąca została wezwana do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy i przesłania sądowi w terminie 7 dni od daty doręczenia tego wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Wojewódzki Sad Administracyjny w Lublinie zarządzeniem z dnia 11 marca 2015 r., sygn. akt II SAB/Lu 111/14, na podstawie art. 257 p.p.s.a., pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy. Sąd powołał art. 252 § 2 p.p.s.s., zgodnie z którym wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Następnie Sąd wskazał, że doręczenie wezwania do wypełnienia formularza PPF nastąpiło w dniu 13 lutego 2015 r., zaś termin do wykonania wezwania Sądu upłynął bezskutecznie w dniu 20 lutego 2015 r., dlatego Sąd obowiązany był pozostawić wniosek o przyznania prawa pomocy bez rozpoznania.
Na powyższe zarządzenie zażalenie wniosła R. O. podnosząc kwestie związane z niewłaściwym - w jej ocenie - postępowaniem pracowników organów administracyjnych w niniejszej sprawie oraz naruszenie art. 304 § 2 K.p.k. Zarzuciła także naruszenie art. 252 § 2 i art. 257 p.p.s.a. poprzez ich zastosowanie w sytuacji, gdy należna jest jej opiekunka społeczna, której jest pozbawiona. Podniosła także naruszenie art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., poprzez jego niezastosowanie wobec faktu pozbawienia jej obrony swych praw w następstwie pozbawienia jej od dnia 25 marca 2014 r. należnej opieki usługowej i opiekunki społecznej.
Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności postępowania zakończonego zarządzeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 11 marca 2015 r.
W uzasadnieniu zażalenia bardzo obszernie rozwinięto kwestie związane z postępowaniem administracyjnym dotyczącym usług opiekuńczych dla skarżącej.