Zażalenie na postanowienie WSA w Łodzi w sprawie ze skargi na decyzję SKO w S. , Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 1347/11 odmawiające przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2011 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie

W niniejszej sprawie miał zastosowanie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), stanowiący, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.

Postanowieniem z dnia 18 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 1347/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił Z. K. przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego wskazując, że od kosztów sądowych jest ona zwolniona z mocy ustawy na podstawie art. 239 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zaś w zakresie ustanowienia radcy prawnego Sąd uznał, że dochód skarżącej pozwala jej na poniesienie kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika. Sąd wskazał, że w treści formularza PPF skarżąca podała, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a jej majątek stanowią oszczędności w kwocie ok. 8.100 zł. Wyjaśniła nadto, że jest osobą niepełnosprawną i przewlekle chorą. Z treści wniosku i sprzeciwu wynika, że dochód skarżącej wynosi ok. 1.100 zł miesięcznie. W ocenie Sądu wartość oszczędności w gotówce pozwala skarżącej na ustanowienie pełnomocnika.

Sąd pierwszej instancji podał ponadto, że w treści formularza PPF skarżąca wskazała, iż ponosi wydatki związane z opłatami za utrzymanie lokalu w kwocie ok. 275 zł (gaz 53 zł, prąd 122 zł i woda 100 zł), wyżywieniem ok. 750 zł, zakupem leków ok. 150 zł i innymi kosztami w kwocie ok. 160 zł. Wydatki te łącznie stanowią miesięcznie kwotę ok. 1.335 zł. Sąd zaznaczył, że wydatki strony przewyższają wysokość dochodów uzyskiwanych przez nią, co może oznaczać, iż korzysta ona z pomocy innych osób (w tym córki i syna), mimo iż nie wspomina o tym w swoich pismach. Działanie takie może kwestionować prawdziwość oświadczeń strony także w zakresie wydatków.

Na to postanowienie skarżąca złożyła zażalenie, w którym podniosła, że kwotę 8.109.54 zł otrzymała od syna i kwota ta jest przeznaczona na zrobienie szamba i łazienki, której jako osoba schorowana bardzo potrzebuje. Wskazała, że córka utrzymuje się z rolnictwa i spłaca pożyczki zaciągnięte na maszyny rolnicze, zatem nie może liczyć na jej finansową pomoc.

W złożonym zażaleniu skarżąca nie odniosła się do wywodów Sądu na temat jej ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: .

zgodnie z art. 246 § 1 powołanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:

1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;

2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Brzmienie wskazanych wyżej przepisów oznacza, że instytucja zwolnienia od kosztów sądowych ma charakter wyjątkowy, stosowana jest jedynie w przypadkach, gdy skarżący znajduje się w trudnej sytuacji materialnej i stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które z uwagi na ich trudną sytuację nie mogą uiścić kosztów sądowych, bez wywołania uszczerbku w koniecznych kosztach utrzymania, przy czym ciężar dowodu co do wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy spoczywa na stronie składającej wniosek o przyznanie prawa pomocy. Oznacza to, iż wnioskodawca powinien przedstawić dane dotyczące sytuacji rodzinnej i majątkowej, przemawiające za przyznaniem prawa pomocy. Strona składając wniosek o przyznanie prawa pomocy zobowiązana jest przedstawić wszelkie okoliczności dowodzące, iż mimo podjęcia wszelkich starań, nie jest w stanie, ze względu na swoją sytuację majątkową i rodzinną, ponieść jakichkolwiek, czy też pełnych kosztów postępowania. Informację składaną Sądowi należy podać w sposób pełny i rzetelny.

W przedmiotowej sprawie Sąd pierwszej instancji, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, prawidłowo ocenił stan majątkowy skarżącej, uznając, iż nie wynika z niego, że skarżącej nie stać na profesjonalnego pełnomocnika.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury