Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 3489/15 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.
A. K., wraz ze skargą na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] września 2015 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wniósł w dniu 26 października 2015 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Uzasadniając wniosek skarżący wskazywał, że skarga na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] września 2015 r. została [...] października 2015 r. omyłkowo wysłana na adres: Minister Infrastruktury i Rozwoju, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa. Prawidłowym adresem jest natomiast: Minister Infrastruktury i Rozwoju, Chałubińskiego 4/6, 00-928 Warszawa. W załączeniu skarżący nadesłał kopertę, w której pierwotnie wysłana była skarga.
Oddalając ww. wniosek, Sąd Wojewódzki - powołując się na treść art. 86 i art. 87 p.p.s.a. - uznał, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu do dokonania ww. czynności.
Zdaniem Sądu, w sprawach, w których strona jest reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, to na pełnomocniku będącym profesjonalistą spoczywa obowiązek dokonywania czynności z należytą starannością. Strona postępowania działająca przez pełnomocnika ponosi wszelkie negatywne konsekwencje jego zaniedbań. Podniesione zatem we wniosku okoliczności nie świadczyły o braku winy w uchybieniu terminu. Nie można bowiem było uznać, że błędne zaadresowanie pisma, a następnie wysłanie go, było zdarzeniem nagłym czy też zdarzeniem niezależnym od pełnomocnika.
A. K., w zażaleniu złożonym na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zakwestionował jego prawidłowość, wskazując, że zgodnie z pouczeniem wniósł skargę w zakreślonym terminie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu. Winę za niezłożenie skargi w terminie ponosi zaś pracownik Poczty Polskiej, który nawet nie podjął próby doręczenia przesyłki samodzielnie stwierdzając, że adresat jest nieznany. Brak jest również informacji aby odmówiono przyjęcia przesyłki. Z koperty jasno zaś wynika, że adresatem jest Minister Infrastruktury i Rozwoju, a listonosz miał obowiązek podjąć próbę doręczenia listu, ewentualnie awizować list w przypadku niezastania Ministra w miejscu wskazanym na kopercie.
Zdaniem skarżącego, podmiot znajdujący się pod wskazanym na kopercie adresem przekazałby pismo właściwemu organowi albo pouczyłby listonosza o właściwym adresie i list mógłby zostać przekazany właściwemu organowi w odpowiednim terminie.
Odpowiedź na zażalenie nie została wniesiona.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Natomiast zgodnie z art. 87 p.p.s.a. warunkami przywrócenia uchybionego terminu są: złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia, uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu, równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, czyli niespełnienie chociażby jednej z nich powoduje, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony.