Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji , znak: [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. O., H. J. i K. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1991/17 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi G. O., H. J. i K. M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2017 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1991/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wniosku G. O., H. J. i K. M., odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.

G. O., H. J. i K. M., pismem z dnia [...] października 2017 r., wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2017 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami RP. Przewodnicząca Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 20 listopada 2017 r. wezwała pełnomocnika skarżących do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł. Ponadto pismem z dnia [...] listopada 2017 r. wezwano pełnomocnika skarżących do uzupełnienia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi, przez podpisanie bądź nadesłanie podpisanego egzemplarza skargi oraz złożenie oryginału lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kserokopii pełnomocnictwa procesowego do reprezentowania skarżących w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Powyższe wezwania doręczone zostały pełnomocnikowi w dniu [...] grudnia 2017 r., dlatego termin na wykonanie powołanych wezwań upłynął w dniu [...] grudnia 2017 r.

Pełnomocnik skarżących w wyznaczonym terminie nadesłała pełnomocnictwa do reprezentowania skarżących. Nie nadesłano natomiast podpisanego egzemplarza skargi. W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 11 stycznia 2018 r., odrzucił wniesioną w sprawie skargę.

Pismem z dnia [...] stycznia 2018 r. pełnomocnik skarżących złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, dołączając jednocześnie podpisany egzemplarz skargi oraz zaświadczenie lekarskie, wydane przez gabinet stomatologiczny o niezdolności do pracy w dniu [...] grudnia 2017 r. We wniosku podniesiono, że niepodpisanie skargi, ewentualnie nienadesłanie podpisanego egzemplarza skargi spowodowane było wyłącznie złym stanem zdrowia.

Odmawiając przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi Sąd pierwszej instancji stwierdził, że kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Sąd wskazał, że w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, pełnomocnik skarżących podała, że od dnia [...] grudnia 2017 r. do dnia [...] grudnia 2017 r., pozostawała w złej kondycji zdrowotnej z uwagi na zapalenie okostnej. Z załączonego zaświadczenia wydanego przez gabinet stomatologiczny wynikało, że pełnomocnik była niezdolna do pracy [...] dzień, tj. [...] grudnia 2017 r. W ocenie Sądu nie może być zatem uznane za usprawiedliwione wybiórcze dokonywanie czynności procesowych przez pełnomocnika tylko dlatego, że jest chory. Skoro pełnomocnik strony pomimo choroby decyduje się podjąć określone czynności procesowe, to powinien również dopełnić wszystkich obowiązków z tym związanych. Nie do przyjęcia jest bowiem interpretacja dopuszczająca dokonywanie przez pozostającego na zwolnieniu lekarskim pełnomocnika strony wyboru, które z czynności procesowych podejmuje, a co do których będzie wnosił o przywrócenie terminu (por. J.P. Tarno - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. Praw. Lexis Nexis 2006, str. 222-223).

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji