Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Maria Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17 odrzucające zażalenie M. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2017 r. odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi M. Ł. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 24 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 279/17, wydanym na posiedzeniu niejawnym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie M. Ł. na postanowienie tego Sądu z dnia 29 września 2017 r. odrzucające skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 maja 2017 r. oddalającego skargę M. Ł. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu postanowienia z dnia 24 listopada 2017 r. Sąd stwierdził, że skarżący sporządził osobiście zażalenie na postanowienie odrzucające jego skargę kasacyjną, wbrew skierowanemu do niego pouczeniu, iż zażalenie takie powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego (art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: "ppsa").
Powyższe postanowienie zostało podpisane tylko w zakresie sentencji (k. 64), na oryginale uzasadnienia brak podpisu (k. 65).
Mając na uwadze, że przedmiotowe zażalenie nie spełniało wymogów z art. 194 § 4 ppsa, Sąd pierwszej instancji odrzucił je na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ppsa.
Skarżący wniósł na powyższe postanowienie zażalenie, zarzucając naruszenie art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 67 ust. 2 Konstytucji RP.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 163 § 2 zd. 1 i 2 ppsa - "Postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu stronom. Gdy stronie przysługuje środek zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem". Postanowienie o odrzuceniu zażalenia podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia (art. 194 § 1 pkt 8 ppsa), a zatem wymaga sporządzenia uzasadnienia. Stosownie natomiast do art. 164 ppsa - "Postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym wiąże od chwili, w której zostało podpisane wraz z uzasadnieniem; jeżeli sąd postanowienia nie uzasadnia, od chwili podpisania sentencji".
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że orzeczenie w formie postanowienia składa się z dwóch części, tj. sentencji i uzasadnienia, które tworzą jedną całość podlegającą doręczeniu. Każda z tych części powinna zostać podpisana przez sędziego. Wymaga tego nie tylko wzgląd na zachowanie warunków formalnych aktu procesowego, w tym także tych wiążących się z autentycznością czy wiarygodnością dokumentu sądowego i jego mocy prawnej, ale też powaga władzy sądowniczej i wymiaru sprawiedliwości (zob. uchwała SN z dnia 26 września 2000 r., sygn. akt III CZP 29/00, publ. OSNC 2001/2/25). Tymczasem na uzasadnieniu pozostającego w aktach sądowych postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 listopada 2017 r. o odrzuceniu zażalenia brak jest podpisu wydającego go sędziego sprawozdawcy, co w istocie sprawia, że może ono być jedynie traktowane jako projekt takiego uzasadnienia. Powyższe oznacza, że w świetle przepisu art. 164 ppsa przedmiotowe postanowienie z dnia 24 listopada 2017 r., jako obarczone wadą konstrukcyjną polegającą na braku uzasadnienia, nie stało się wiążące w rozumieniu tego przepisu. W tej sytuacji wniesione przez M. Ł. zażalenie na to postanowienie, które pozbawione było substratu w postaci podpisanego uzasadnienia, podlegało odrzuceniu jako przedwczesne (zob. postanowienie NSA z dnia 12 marca 2009 r., sygn. akt II GZ 49/09, CBOSA). Bieg terminu do wniesienia zażalenia rozpocząć się bowiem może dopiero po doręczeniu odpisu prawidłowo skonstruowanego postanowienia, czyli składającego się z podpisanych sentencji i uzasadnienia.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 180 ppsa w zw. z art. 197 § 1 i 2 ppsa postanowił zażalenie odrzucić.