Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 26/06 o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej zawartej w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 26/06 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] października 2005 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o wypowiedzeniu stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 26/06, sprostował z urzędu oczywistą omyłkę pisarską zawartą w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 26/06, w ten sposób, że na stronie pierwszej wyroku w wierszu ósmym od góry zamiast "A. K." należy wpisać "A. G." oraz w wierszu dziewiątym od góry zamiast "A. M." wpisać "E. M.".
W uzasadnieniu Sąd podał, że z protokołu rozprawy z dnia 12 stycznia 2012 r. wynika, iż sprawa II SA/Wa 26/06, poprzedzająca bezpośrednio wydanie wyroku odbywała się przed sędzią A. G. i sędzią E. M., którzy w rzeczywistości wydali i podpisali wyrok. W związku z powyższym, sąd uznał, że omyłkowe wymienienie w wyroku nazwisk sędziów należy zakwalifikować jako inną oczywistą omyłkę, określoną w art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wymagającą sprostowania.
Na to postanowienie zażalenie złożył skarżący podnosząc, że nazwiska sędziów widniejących na oryginale doręczonego mu wyroku z dnia 12 stycznia 2012 r. są inne od tych, które widnieją w protokole tejże rozprawy. Wskazał ponadto, że w związku z tym może sama sentencja wyroku też jest omyłką.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 156 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Przy czym nieprawidłowości te muszą mieć charakter oczywisty czyli niebudzący wątpliwości. Oczywistość omyłki musi jednoznacznie wynikać z treści orzeczenia w sposób pozwalający na natychmiastowe jej rozpoznanie. Nie ma charakteru oczywistego omyłka, której stwierdzenie wymaga głębszej analizy akt postępowania. Nie może bowiem być zmienione w drodze sprostowania orzeczenie co do istoty sprawy. Sprostowanie wyroku nie może prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia. Z taką jednak sytuacją nie mamy do czynienia w rozpoznawanej sprawie.
Działając w oparciu o powyższy przepis Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 7 maja 2012 r. zasadnie dokonał sprostowania innej omyłki pisarskiej w sentencji wyroku tegoż Sądu z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 26/06, wpisując prawidłowe nazwiska orzekających sędziów. Jak bowiem wynika z protokołu tejże rozprawy w składzie orzekającym zasiadali: sędzia Iwona Dąbrowska (sprawozdawca), sędzia Andrzej Góraj i sędzia Ewa Marcinkowska. Wynika to także z podpisów tychże sędziów na sentencji wyroku, a zatem wyrok ten został wydany w rzeczywistości w składzie sędziowskim, który podpisał ten wyrok.
Wyjaśnić należy skarżącemu, że różnice w składzie sędziowskim pomiędzy sentencją wyroku z dnia 12 stycznia 2012 r. a protokołem z tejże rozprawy wynikają właśnie z powstałej innej omyłki pisarskiej, o której mówi Sąd w zaskarżonym postanowieniu.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego Sąd pierwszej instancji nie naruszył przepisów obowiązującego prawa wydając zaskarżone postanowienie.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji