Zażalenie na postanowienie WSA w Gdańsku w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia U.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 kwietnia 2018 r., sygn. akt: III SA/Gd 241/18 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [..] stycznia 2018 r., znak: [..] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2018 r., sygn. akt: III SA/Gd 241/18 odmówił U.W. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [..] stycznia 2018 r., znak: [..] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego, uznając w uzasadnieniu, że powołane we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności sprawowania długoterminowej opieki nad matką oraz niepełnosprawnym mężem nie stanowią same w sobie przeszkody do dokonania czynności procesowej w terminie, a skarżąca nie powołała się na żadne konkretne zdarzenie, które nie pozwoliło jej na wniesienie skargi w terminie.

U.W. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie podnosząc, że uchybienie było niewielkie, a oprócz sprawowania opieki nad matką i mężem, od wielu lat prowadzi mnóstwo spraw sądowych i urzędowych i ugina się pod stosami pism, na które musi terminowo odpowiadać. Do zażalenia skarżąca załączyła dwa zaświadczenia lekarskie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. 2017; poz. 1369) dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Z przepisem tym koresponduje przepis art. 87 § 2 p.p.s.a., z którego wynika, iż w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Intencją ustawodawcy przy tworzeniu przepisów regulujących instytucję przywrócenia terminu było umożliwienie stronie obrony swoich praw czy interesów w sytuacji, gdy upływ terminów procesowych wywołał dla niej negatywne skutki prawne, przy jednoczesnym założeniu, że strona dołożyła wszelkich możliwych starań, aby takich negatywnych konsekwencji uniknąć. Pierwszorzędne znaczenie dla rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym ma zatem ustalenie, że fakt uchybienia przez stronę terminowi nie nastąpił z jej winy. Zgodzić należy się z Sądem I instancji, że wskazywany przez skarżącą we wniosku z dnia 3 marca 2018 r. powód, czyli sprawowanie opieki nad członkami rodziny, jak i podnoszona we wszystkich pismach sytuacja ogólna skarżącej, biorącej czynny udział w wielu postępowaniach, która prowadzi do tego, że skarżąca nie może poradzić sobie z zachowaniem terminów na wniesienie wszystkich pism, nie stanowią same w sobie przesłanki do uznania, że skarżąca uchybiła terminowi bez swojej winy. Oceny tej nie może zmienić fakt, że uchybienie nie było znaczne. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w kwestii prawidłowości postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku były przedstawione zaświadczenia. Zaświadczenie lekarskie wskazujące na okresowe przyjmowanie leków ani zaświadczenie o niezdolności do podejmowania działań od dnia 3 kwietnia 2018 r. nie przemawiają za uznaniem, że skarżąca nie miała możliwości dokonania czynności w terminie. Skarżąca nie uprawdopodobniła bowiem braku swej winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Stwierdzić należy, że kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, wiąże się z obowiązkiem dochowania szczególnej staranności przy dokonaniu tej czynności. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2009, s. 257-258; postanowienia NSA z: 8.10.2013 r., II GZ 549/13; 3.10.2013 r., I FZ 410/13; 1.10.2013 r., II OZ 833/13; 25.9.2013 r., I OZ 828/13, dostępne na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl). Strona wnioskująca o przywrócenie terminu zobowiązana jest do uprawdopodobnienia dołożenia należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Sąd oceniając, czy w konkretnej sprawie strona zawiniła uchybienie terminowi do dokonania czynności, powinien przyjąć obiektywny miernik staranności. Innymi słowy sąd powinien zbadać, czy do uchybienia terminu doszło z uwagi na wystąpienie przyczyn niezależnych od strony. W niniejszej sprawie Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że okoliczności sprawy nie umożliwiały przywrócenia terminu skarżącej, która nie wskazała realnych, niezależnych od jej należytej staranności zdarzeń stojących na przeszkodzie wniesieniu skargi w terminie.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny zażalenie oddalił w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze