Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 listopada 2006 r. sygn. akt IV SAB/Gl 12/05 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego B. K.-G. w sprawie ze skargi M. B. na bezczynność Wojewody Ś. w przedmiocie rozpatrzenia skargi na uchwałę rady powiatu postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wniosek M. B. o wyłączenie sędziego B. K.-G. od orzekania w sprawie z jego skargi na bezczynność Wojewody Ś. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż skarżący nie wskazał żadnych okoliczności budzących wątpliwość co do bezstronności sędziego, a ponadto złożone zostało przez sędziego objętego wnioskiem oświadczenie o braku takich okoliczności.
Zażalenie na to postanowienie wniósł M. B., wnosząc o jego uchylenie, zarzucając naruszenie przepisów Konstytucji, Konwencji Praw Człowieka i innych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie regulowana jest przepisami Rozdziału 5 Działu I ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Art. 18 § 1 tej ustawy zawiera zamknięty katalog przesłanek, dla których wyłączenie sędziego winno nastąpić z urzędu, zaś wyłączenie dokonywane na wniosek strony uregulowane jest art. 19 tejże ustawy. Zasadnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ocenił, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku o wyłączenie sędziego B. K.-G. od orzekania w sprawie ze skargi M. B..
Ponadto podkreślić należy, iż wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Złożenie takich wyjaśnień miało miejsce w postępowaniu pierwszoinstancyjnym. Jak stwierdził Sąd Najwyższy: "Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego" (postanowienie z 25.08.1971 r., I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55). Skarżący nie wskazał, ani też nie udowodnił żadnych okoliczności uzasadniających wniosek, co czyni jego zarzuty w tej kwestii nietrafnymi.
Wobec tego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.