Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 marca 2016 r., sygn. akt IV SAB/Wr 99/13 o odmowie wykładni postanowienia tego Sądu z dnia 5 lutego 2016 r. w sprawie ze skargi Z.R. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we Wrocławiu w przedmiocie rozpoznania i wydania decyzji w sprawie udzielenia pomocy w uzyskaniu zatrudnienia i ustanowienia adwokata z urzędu postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił Z.R. wykładni postanowienia tego Sądu z dnia 5 lutego 2016 r., którym Sąd odrzucił skargę Z.R. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we Wrocławiu. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż w niniejszej sprawie brak jest podstaw do dokonania wykładni postanowienia, bowiem jest ono jasne zarówno w zakresie sentencji jak i uzasadnienia.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Z.R.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak zauważył to Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w przedmiotowej sprawie nie zachodzi konieczność dokonania wykładni postanowienia, albowiem treść orzeczenia sformułowana jest w sposób jasny i klarowny i nie budzi żadnych wątpliwości co do rozstrzygnięcia. Nie zachodzą więc przesłanki uzasadniające dokonanie wykładni, wskazane w art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.