Data 6 kwietnia 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2016 r. sygn. akt I SO/Wa 1344/16 w sprawie z wniosku P. S. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Warszawie w przedmiocie nieprzekazania skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 grudnia 2016 r. sygn. akt I SO/Wa 1344/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek P. S. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Warszawie, w przedmiocie nieprzekazania skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z art. 54 § 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a.") skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. Z kolei w myśl art. 55 § 1 p.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.
Jak wynika z akt P. S. miał wnieść do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu w dniu 26 kwietnia 2016 r. poprzez platformę ePUAP skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie. Wobec tego termin do wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. upłynął w dniu 26 maja 2016 r. Skarga nie została przekazana do Sądu.
W ocenie Sądu, choć wskazane opóźnienie w realizacji obowiązku z art. 55 § 2 p.p.s.a. nie zasługuje na aprobatę, to jednak oprócz samego faktu naruszenia terminu przekazania skarg sądowi, przy rozstrzyganiu o nałożeniu grzywny należy wziąć pod uwagę przede wszystkim przyczyny niewypełnienia przez organ tego obowiązku. Przepisy dopuszczające wymierzenie organowi grzywny mają wprawdzie na celu dyscyplinowanie organów, jak również stosowanie wobec nich finansowych środków represyjnych, to jednak Sąd, orzekając o zasadności wymierzenia grzywny na podstawie art. 55 p.p.s.a powinien rozważyć całokształt okoliczności sprawy, związanych z nieterminowym przekazaniem skarg, a tym samym wziąć pod uwagę czy organ ponosi winę za taki stan rzeczy. Istotny będzie, zatem czas, jaki upłynął od wniesienia skarg, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny organ wypełnił swój obowiązek i skargi przekazał, wyjaśnił powody niedotrzymania terminu, czy może nieprzekazanie skarg było działaniem celowym, podjętym w zamiarze niedopuszczenia do szybkiego rozpoznania sprawy sądowoadministracyjnej. W konsekwencji należy przyjąć, że od zasady, iż wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny (art. 55 § 1 p.p.s.a.) jest niewypełnienie przez organ obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a w terminie przewidzianym w tym przepisie, dopuszczalne są wyjątki.