Zażalenie na postanowienie WSA w Lublinie w sprawie ze skargi na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Niemcach w przedmiocie niewykonania obowiązku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 19 marca 2009 r., sygn. akt II SAB/ Lu 15/09 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. W. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Niemcach w przedmiocie niewykonania obowiązku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 marca 2009 r., sygn. akt II SAB/ Lu 15/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił Z. W. przyznania prawa pomocy w sprawie z jego skargi na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Niemcach w przedmiocie niewykonania obowiązku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.

Sąd wskazał, że zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi, zwłaszcza w sytuacji, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 powołanej ustawy, która to sytuacja, zdaniem Sądu, ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Sąd pierwszej instancji wskazał bowiem, że zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4, natomiast rodzinny wywiad środowiskowy nie stanowi żadnego z tych przypadków. Sąd wskazał, że z art. 106 ust. 4 oraz art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej Dz.U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.) wynika, że rodzinny wywiad środowiskowy stanowi swoiste postępowanie dowodowe, którego przeprowadzenie powinno poprzedzać rozstrzygnięcie sprawy w przedmiocie świadczenia z pomocy społecznej. Jednak sam wywiad nie tworzy nowej sytuacji prawnej podmiotu ubiegającego się o przyznanie świadczenia, gdyż nie rozstrzyga o jego prawach lub obowiązkach. Zdaniem Sądu oznacza to, że rodzinny wywiad środowiskowy nie może być zaliczony do aktów lub czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4 powołanej ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co wyklucza dopuszczalność skargi na bezczynność, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 8 tej ustawy i stanowi przesłankę do jej odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy.

Nadmienić wypada, że jak z akt sprawy wynika, postanowieniem z dnia 19 marca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę Z. W. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Niemcach w przedmiocie niewykonania obowiązku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.

Na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 19 marca 2009 r. o odmowie przyznania prawa pomocy, Z. W. złożył zażalenie ponownie podnosząc kwestie związane z obowiązkiem przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

zgodnie z art. 247 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Oczywista bezzasadność skargi ma miejsce wówczas, gdy z góry, bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy bezsprzeczne jest, że skarga nie może być uwzględniona, w szczególności, gdy kwalifikuje się ona do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 wskazanej wyżej ustawy. Oczywista bezzasadność skargi zachodzi zatem w przypadku, gdy skarga nie może być uwzględniona w świetle jasnych i bezwzględnie wiążących przepisów prawa administracyjnego niepodlelgających różnej wykładni (por. wyrok NSA z 7 stycznia 2003 r., I SA 745/02).

W niniejszej sprawie Sąd pierwszej instancji prawidłowo stwierdził, że skarga na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Niemcach w przedmiocie niewykonania obowiązku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, jest oczywiście bezzasadna. Przyznać należy rację Sądowi, który uznał, że sam wywiad nie tworzy nowej sytuacji prawnej podmiotu ubiegającego się o przyznanie świadczenia, gdyż nie rozstrzyga o jego prawach lub obowiązkach. Rodzinny wywiad środowiskowy obejmuje bowiem czynności pracownika socjalnego zmierzające do ustalenia sytuacji bytowej wnioskodawcy, w szczególności przeprowadzenie rozmowy w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby (rodziny), zebranie niezbędnej dokumentacji.

A zatem, rodzinny wywiad środowiskowy nie może być zaliczony do aktów lub czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co wyklucza dopuszczalność skargi na bezczynność, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 8 tejże ustawy i stanowi przesłankę do jej odrzucenia na podstawie jej art. 58 § 1 pkt 6.

W związku z tym uznać należy, że postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie o odmowie przyznania prawa pomocy nie narusza obowiązującego prawa.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej