Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa , nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1105/17 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1105/17 w sprawie ze skargi Gminy C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 7 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił Gminie C. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 11 października 2017 r. w sprawie ze skargi Gminy C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r., w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości. W uzasadnieniu wskazał, że odpis nieprawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony pełnomocnikowi Gminy C. 14 listopada 2017 r. Dnia 14 grudnia 2017 r. (data stempla pocztowego) radca prawny J. K. - pełnomocnik Gminy C., wniósł skargę kasacyjną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który 28 grudnia 2017 r. (data stempla pocztowego) przekazał ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga kasacyjna z 14 grudnia 2017 r. została zatem wniesiona we właściwym trybie dopiero 28 grudnia 2017 r., a więc z uchybieniem ustawowego terminu. Pismem z 8 stycznia 2018 r. radca prawy A. B., działający w imieniu Gminy C., złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, wskazując w uzasadnieniu, że przekroczenie terminu nastąpiło bez winy Gminy, gdyż reprezentujący stronę uprzednio radca prawny J. K. w wyniku oczywistej omyłki nadał skargę kasacyjną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Sąd, powołując się na doktrynę oraz orzecznictwo, stwierdził, że brak winy profesjonalnego pełnomocnika jest warunkiem koniecznym przywrócenia terminu, bowiem to na nim spoczywa obowiązek zadbania o prawidłowe i terminowe dokonanie czynności procesowych. Jednocześnie kryterium należytej staranności jest podwyższone z tej racji, że adwokat czy radca prawny posiadają stosowne przygotowanie i znajomość procedur sądowoadministracyjnych zapewniające prawidłowe prowadzenie sprawy. Dla przyjęcia winy pełnomocnika wystarczy nawet lekkie niedbalstwo. Wszelkie czynności dokonane w przedmiotowej sprawie przez radcę prawnego J. K., jak i wszelkie jego zaniechania, mające miejsce w zakresie właściwego i terminowego złożenia skargi kasacyjnej pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanej przez niego uprzednio Gminy C. Nie może zatem obecny pełnomocnik strony - radca prawny A. B. powoływać się na niedbalstwo, nieuwagę, czy też brak należytej staranności w wykonaniu czynności w sprawie ze strony radcy prawego J. K.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła Gmina C., wskazując w uzasadnieniu, że w sprawie dochowała należytej staranności wymaganej od strony dbającej należycie o własne interesy. Brak winy Gminy w uchybieniu terminu uzasadniają podjęte przez nią działania po powzięciu informacji o omyłce pełnomocnika, a więc wypowiedzenie pełnomocnikowi pełnomocnictwa i zlecenie złożenia wniosku o przywrócenie terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Artykuł 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", przewiduje możliwość przywrócenia przez Sąd uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym. Przywrócenie takie uzależnione jest od wykazania przez stronę braku jej winy w uchybieniu, zaś okoliczności wskazujące na brak winy wykazane winny być we wniosku o przywrócenie terminu, co wynika z art. 87 § 2 tej ustawy.

Strona 1/2