Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Lu 19/09 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi J. S. na uchwałę Rady Miasta w Bychawie z dnia 31 marca 2005 r. nr XXIX/255/05 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Bychawie postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił J. S. przyznania prawa pomocy z uwagi na oczywistą bezzasadność jego skargi. Sąd podkreślił, iż w przedmiotowej sprawie przedmiotem skargi była uchwała Rady Miasta w Bychawie wydana w trybie tzw. postępowania skargowego, regulowanego przepisami Działu VIII kpa, a w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęty został pogląd, iż w sprawach takich nie przysługuje stronie skarga do sądu administracyjnego. W ocenie Sądu I instancji okoliczność ta stanowiła podstawę do zastosowania art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawa P.p.s.a., co wykluczało możliwość przyznania skarżącemu prawa pomocy.
Zażalenie na to postanowienie wniósł J. S., domagając się przyznania mu prawa pomocy z uwagi na chorobę psychiczną oraz niemożność poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania. W uzasadnieniu skarżący odniósł się do okoliczności nie związanych z zaskarżonym orzeczeniem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie pozbawione jest usprawiedliwionych podstaw.
Zgodnie z art. 247 P.p.s.a. przyznanie stronie prawa pomocy jest niemożliwe w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Jak zauważył to Wojewódzki Sąd Administracyjny taka oczywista bezzasadność polega na tym, iż bez konieczności dokładniejszego badania czy też oceny merytorycznej jasnym jest, że skarga podlega odrzuceniu. W przedmiotowej sprawie do czynienia mamy z taką właśnie sytuacją - J. S. wniósł bowiem skargę na uchwałę Rady Miasta w Bychawie wydaną w trybie skargowym uregulowanym w Dziale VIII kpa. W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany został pogląd, podzielany w pełni przez skład orzekający w niniejszej sprawie, iż kontroli sądowoadministracyjnej nie podlegały sprawy skarg i wniosków, o których mowa w Dziale VIII kpa - ani we wcześniejszym stanie prawnym ani po przeprowadzeniu reformy sądów administracyjnych, która w tym zakresie nic nie zmieniła. W postępowaniu uregulowanym przepisami tego działu kpa nie rozstrzyga się żadnej sprawy administracyjnej, jedynie informuje o sposobie załatwienia tej skargi. Uchwała organu samorządu niczym nie różni się od informacji organu administracji rządowej lub samorządowej, a przez to tylko, że załatwia skargę w takiej formie nie staje się uchwałą, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 P.p.s.a.
Zasadnie zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznał, iż skarga J. S. na uchwałę Rady Miasta w Bychawie jest niedopuszczalna, co z kolei dawało podstawę do zastosowania art. 247 P.p.s.a. i odmowy przyznania skarżącemu prawa pomocy z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi.
Mając na uwagę powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za zgodne z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.